عنوان مقاله :
تاثير تزريق درون تخم مرغي نانو آهن صفر ظرفيتي بهينه شده بر رشد جنيني و كيفيت جوجه هاي گوشتي (سويه راس 308)
پديد آورندگان :
رضائيان ، ياسر دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري - گروه علوم دامي , انصاري پيرسرائي ، زربخت دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري - گروه علوم دامي , بي پروا ، پوريا دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري - گروه علوم پايه , دلدار ، حميد دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري - گروه علوم دامي
كليدواژه :
تزريق درونتخم مرغي , رشد جنيني و كيفيت جوجه , نانوآهن صفرظرفيتي
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: عناصر معدني كم مصرف، از جمله آهن، براي رشد و نمو جنيني و رشد پس از تفريخ ضروري است. لذا براي رسيدن به بهترين كيفيت رشد جنيني و جوجه، بررسي هاي اين مواد معدني مفيد است. پژوهش كنوني با هدف بررسي تاثير تزريق درون تخم مرغي نانو آهن صفر ظرفيتي بهينه شده، بر رشد جنيني، نرخ جوجه درآوري، كيفيت جوجه و ويژگي هاي لاشه انجام شد. مواد و روشها: در پژوهش حاضر، 500 تخم مرغ سويه راس 308، پس از شماره گذاري و وزن كشي، در قالب طرح كاملا تصادفي با چهار تيمار، پنج تكرار و 25 تخم مرغ در هر تكرار قرار گرفت. تيمار ها عبارت بودند از: 1شاهد اول (Noninjected control): بدون تزريق 2شاهد دوم (Sham control): تزريق مخلوط اتانول، آسكوربيك اسيد و نشاسته (حلال نانو آهن) 3تزريق مقدار 2500 ميلي گرم در كيلوگرم نانو ذرات آهن صفر ظرفيتي 4 تزريق مقدار 5000 ميلي گرم در كيلوگرم نانو ذرات آهن صفر ظرفيتي. حجم تزريق 50 ميكرو ليتر و روز تزريق روز صفر جنيني بود و درون زرده انجام شد. سپس تخم مرغ ها در دستگاه جوجه كشي (با دماي 37/5 درجه سانتي گراد و رطوبت 61 درصد) قرار داده شدند. در پايان دوره جوجه كشي، درصد تفريخ و كيفيت جوجه بررسي شد. همچنين تخم مرغ هاي نابارور و تخم مرغ هاي با جنين مرده براي بررسي گامه هاي مرگ و مير جنيني به آزمايشگاه منتقل و شكسته شدند. جوجه هاي تفريخ شده به مزرعه پرورشي منتقل شدند و پس از هفت روز پرورش، وزن كشي شده و خون گيري از قلب آن ها براي اندازه گيري برخي فراسنجه هاي خوني انجام شد. از هر تيمار نه پرنده براي بررسي ويژگي هاي لاشه (ران+ساق، سينه، جگر، دوازدهه، ژژنوم، ايليوم و سكوم) انتخاب و كشتار شدند. واكاوي داده ها با رويه GLM نرم افزار SAS انجام شد. يافتهها: نتايج نشان داد كه تزريق نانو آهن صفر ظرفيتي بهينه شده نرخ جوجه درآوري را كاهش داد، ولي تاثيري بر كيفيت جوجه نداشت و وزن جگر و دوازدهه نيز افزايش معني داري داشت (0/05 p). غلظت گلوكز خون نسبت به گروه هاي شاهد افزايش معني داري نشان داد (0/05 p). تغيير معني داري در متغير هاي ديگر وجود نداشت. نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي اين پژوهش پيشنهاد مي شود تا غلظت هاي كمتر از 2500 ميلي گرم در كيلوگرم تزريق و بررسي شود و اين نتايج ميتواند دليلي بر زياد بودن غلظتهاي تزريقي و اثر زيانبار آن ها باشد.
عنوان نشريه :
پژوهشهاي توليدات دامي
عنوان نشريه :
پژوهشهاي توليدات دامي