پيش‌بيني نشانه‌هاي اختلال اضطراب فراگير بر اساس فرانگراني، اجتناب تجربه‌اي و سيستم‌هاي مغزي-رفتاري BIS/BAS

مقدمه: اختلال اضطراب فراگير از شايع‌ترين اختلال‌هاي روان‌پزشكي به شمار مي‌روند كه سالانه ميليون‌ها نفر را دچار مشكل مي‌سازند و تحقيق حاضر با هدف پيش‌بيني نشانه‌هاي اختلال اضطراب فراگير بر اساس فرانگراني، اجتناب تجربه‌اي و سيستم‌هاي مغزي-رفتاري BIS/BAS در بين مراجعه‌كنندگان به كلينيك‌هاي خدمات روان‌شناختي شهر اروميه، در سال 1400 انجام گرفت.روش: روش اجراي اين تحقيق توصيفي (غيرآزمايشي) و طرح تحقيق، همبستگي بود. كلّيه‌ي مراجعه‌كنندگان به كلينيك‌هاي سرپايي اروميه در خرداد تا شهريور 1400 جامعه آماري اين تحقيق را تشكيل مي‌دادند. روش نمونه‌گيري، در دسترس بود و 218 نفر به‌عنوان نمونه تحقيق انتخاب شدند. براي جمع‌آوري اطلاعات از مقياس كوتاه اختلال اضطراب فراگير، فرانگراني، پرسش‌نامه‌ي پذيرش و عمل و سيستم‌هاي بازداري/ فعّال‌سازي رفتاري استفاده شد. در تحقيق حاضر، به‌منظور آزمون روابط از آزمون‌هاي پارامتريك ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون و براي تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم‌افزار «Spss» استفاده شد. نتايج: نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه بين فرانگراني با نشانه‌هاي اختلال اضطراب فراگير و بين اجتناب تجربي و نشانه‌هاي اختلال اضطراب فراگير و بين سيستم بازداري رفتار (BIS) و نشانه‌هاي اختلال اضطراب فراگير رابطه‌ي معناداري در سطح 0/01 وجود دارد، امّا بين سيستم فعّال‌سازي رفتار (BAS) و نشانه‌هاي اختلال اضطراب فراگير رابطه‌اي يافت نشد. هم‌چنين نتايج حاصل از رگرسيون نشان داد كه فرانگراني 28 درصد، اجتناب تجربه‌اي 7 درصد، بازداري رفتاري 4 درصد از تغييرات اضطراب فراگير را پيش‌بيني مي‌كند.بحث و نتيجه‌گيري: در تبيين و درمان اختلال اضطراب فراگير بايد به عواملي مانند فرانگراني، اجتناب تجربه‌اي و سيستم بازداري رفتار توجّه داشت.