تعيين مدل رابطه ساختاري تعارض والدين و نوجوان با بدتنظيمي هيجاني با نقش ميانجي سه گانه تاريك شخصيت در نوجوانان

زمينه و هدف: يكي ‌از مهمترين عامل مؤثر درشكل‌گيري شخصيت و ويژگي‌هاي رفتاري همچنين تغييرات و تحولات دوران نوجواني، خانواده است. از آنجايي كه نوجوان در تعارض با والد خود با هيجان هاي منفي مواجه مي‌شود و مديريت تطبيقي هيجان‌ها براي سلامت روان ضروري به نظر مي‌رسد. پژوهش كنوني با هدف تعيين مدل رابطه ساختاري تعارض والدين و نوجوان با بدتنظيمي هيجاني با نقش ميانجي سه گانه تاريك شخصيت در نوجوانان صورت گرفت. روش كار: در اين پژوهش پيمايشي، جامعه آماري آن شامل تمامي نوجوانان 14 تا 18 مدارس متوسطه منطقه 5 تهران مشغول به تحصيل در سال 9897 بود كه بر اساس آمار اخد شده از سازمان آموزش و پرورش منطقه 5 تهران، تعداد دانش آموزان مقطع متوسطه برابر با 55 هزار و 66 دانش آموز بود. براي تعيين حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شد كه براساس آن براي جامعه 50 هزار نفري مي توان نمونه اي معادل 381 نفر انتخاب كرد. در اين پژوهش براي كنترل افت نمونه در حين اجراي پژوهش، حجم نمونه معادل 400 نفر در نظر گرفته شد كه شامل 200 نوجوان دختر و 200 نوجوان پسر بود.  براي اندازه گيري داده هاي پژوهش از پرسشنامه تعارض والدنوجوان اسدي يونس و همكاران (1390)، بدتنظيمي هيجاني گرتز و رومر (2014) و سه گانه تاريك شخصيت جانسون و وبستر (2010) استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه نتايج نشان داد رابطه بين تعارض والدين و نوجوان با بدتنظيمي هيجان با نقش ميانجي سه گانه تاريك شخصيت در نوجوانان بيشتر از رابطه مستقيم تعارض والدين و نوجوان با بدتنظيمي هيجان بوده و بر همين اساس اثر ميانجي گري سه گانه تاريك شخصيت معنادار بوده است. همچنين در برازش مدل طراحي شده مشخص شد چون مقدار شاخص GFI و AGFI به دست آمده نزديك به يك مي‌باشد و بعلاوه مقدار ريشه ميانگين مربعات خطاي براورد يا RMSEA كمتر از 0.08 و در دامنه قابل قبول است، مي توان گفت كه متغيرهاي مدل به خوبي توسط داده‌ها براز شده است. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد رابطه بين تعارض والدين و نوجوان با بدتنظيمي هيجان با نقش ميانجي سه گانه تاريك شخصيت در نوجوانان بيشتر از رابطه مستقيم تعارض والدين و نوجوان با بدتنظيمي هيجان بوده و بر همين اساس اثر ميانجي گري سه گانه تاريك شخصيت معنادار بوده است.