پيش‌بيني اضطراب مرگ و كيفيت زندگي بر اساس راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان در وضعيت همه‌گيري كوويد-19

زمينه و هدف: با وضعيت همه‌گيري كوويد-19و تغيير سبك زندگي، افراد جامعه دچار اضطراب، ناكامي، ترس و... شده‌اند. پژوهش حاضر باهدف پيش‌بيني اضطراب مرگ و كيفيت زندگي بر اساس راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان در وضعيت همه‌گيري كوويد-19 انجام‌شده است. روش كار: طرح تحقيق پژوهش از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل كليه افراد عادي سطح شهر بابل بودند. نمونه پژوهش نيز تعداد 200 نفر از افراد عادي سطح شهر بابل بودند كه بر اساس فراخوان و با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گيري شامل پرسشنامه‌هاي تنظيم شناختي هيجان (CERQP)، پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر و پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني بود. تحليل داده‌ها با استفاده از روش آماري همبستگي گشتاوري پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه انجام شد. يافته‌ها: نتيجه تحليل رگرسيون نشان داد راهبردهاي مثبت تنظيم شناختي هيجان يعني پذيرش، تمركز مجدد مثبت، تمركز مجدد بر برنامه‌ريزي، ارزيابي مجدد مثبت و اتخاذ ديدگاه مجموعاً (0.113=β) به‌طور معني‌داري قادرند اضطراب مرگ را پيش‌بيني كنند و راهبردهاي منفي تنظيم شناختي هيجان يعني ملامت خويشتن، نشخوارگري، ملامت ديگران و فاجعه سازي مجموعاً (0.104=β) به‌طور معني‌داري قادرند اضطراب مرگ را پيش‌بيني كنند و راهبردهاي مثبت تنظيم شناختي هيجان مجموعاً (0.164 =β)، به‌طور معني‌داري قادرند كيفيت زندگي را پيش‌بيني كنند و همچنين راهبردهاي منفي تنظيم شناختي هيجان مجموعاً (0.281=β) قادرند كيفيت زندگي را پيش‌بيني كنند. نتيجه‌گيري: به نظر مي رسد راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان مي‌تواند اضطراب مرگ و كيفيت زندگي را در وضعيت همه‌گيري كوويد-19پيش‌بيني نمايد.