پاسخ لرزه‌اي ساختمان‌‌هاي بتن‌آرمه با سيستم دوگانه و پايه جداسازي ‌شده در ساختگاه نزديك به گسل

در ساختمان‌هاي بتن‌آرمه بلند مرتبه استفاده از سيستم‌هاي جداساز مي‌تواند منجر به افزايش پاسخ سازه شود كه براي كنترل اين مسئله افزايش سختي ساختمان با استفاده از سيستم‌هاي باربر جانبي مانند ديوار برشي پيشنهاد مي‌شود. در مطالعه حاضر، به مقايسه پاسخ لرزه‌اي ساختمان‌هاي بتن‌آرمه دوگانه با پاي ثابت و جداسازي شده با جداساز لاستيكي-سربي تحت ركوردهاي حوزه نزديك با استفاده از روش‌ تحليل تاريخچه زماني غيرخطي مطابق با ضوابط ويرايش چهارم استاندارد 2800 و آيين‌نامه ASCE/SEI 16-7 پرداخته شده است. به اين منظور ساختمان‌هاي بتن‌آرمه 10، 15 و 20 طبقه كه داراي سيستم دوگانه قاب خمشي ويژه همراه با ديوار برشي ويژه بوده و نيز در پلان مشابه و منظم هستند، به عنوان مطالعه موردي انتخاب شده‌اند. سازه 20 طبقه به عنوان سازه بلند در اين مطالعه در نظر گرفته شده است. نتايج نشان دهنده آن است كه پاسخ ساختمان‌هاي جداسازي شده شامل ميانگين، ميانه و صدك‌هاي 16% و 84% دريفت و شتاب طبقات و همچنين ميانگين و بيشينه برش پايه كاهش قابل ملاحظه‌اي نسبت به ساختمان با پاي ثابت بر اساس هر دو آيين‌نامه داشته است. نتايج دلالت بر آن دارند كه در سازه‌هاي جداسازي شده نسبت به سازه‌هاي با پاي ثابت، بر اساس آيين‌نامه ASCE نسبت به استاندارد 2800، دريفت حداكثر در سازه‌ها 23% كاهش بيشتر و شتاب و برش پايه ميانگين 11% كاهش بيشتري نشان داده است. نتايج به دست آمده در اين تحقيق مي‌تواند مبناي توسعه ضوابط استاندارد 2800 براي بررسي پاسخ لرزه‌اي ساختمان‌هاي بتن‌آرمه جداسازي شده واقع شده در ساختگاه نزديك به گسل باشد.