به كارگيري آزمون‌هاي پيچش و كشيدن از سطح جهت بررسي تاثير الياف پلي‌پروپيلن بر چسبندگي ملات با بتن و ارزيابي مقاومت فشاري درجاي آن‌ها

در صنعت تعمير بتن، چسبندگي بين لايه تعميري و بستر بتني، نقش تعيين كننده‌اي در عملكرد مركب موفق لايه‌هاي تعميري دارد. با توجه به پديده جمع‌ شدگي و تاثير آن بر افت چسبندگي، در اين مقاله تاثير الياف پلي‌پروپيلن بر چسبندگي ملات و بتن مورد بررسي قرار گرفت. براي انجام آزمايشات از آزمون نوين پيچش استفاده شد. در تمامي آزمايشات، نتايج حاصل از آزمون پيچش با نتايج آزمون استاندارد كشيدن از سطح مورد مقايسه قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل بيشتر نتايج به دست آمده، از آزمون‌هاي XRD (الگوي پراش اشعه ايكس) و SEM (ميكروسكوپ الكتروني روبشي) استفاده شد. همچنين تاثير الياف بر جمع‌ شدگي و مشخصات مكانيكي ملات‌هاي تعميري و رابطه آن بر چسبندگي بين ملات و بتن بررسي گرديد. در اين خصوص از آزمون‌هاي درجاي پيچش و كشيدن از سطح به صورت آزمايشگاهي استفاده شد. با بررسي ضريب همبستگي بين نتايج آزمون‌هاي درجا با آزمون‌هاي آزمايشگاهي، نمودارهاي كاليبراسيون جهت تبديل قرائت‌هاي به دست آمده از آزمون‌هاي پيچش و كشيدن از سطح به مقاومت فشاري ملات‌ها ارائه شد. نتايج حاصله بيانگر اين بود كه براي نمونه اليافي، مقدار بيشينه Ca(OH)2 يا هيدروكسيدكلسيم دچار كاهش شد كه منتج به توليد بيشتر سيليكات كلسيم هيدراته يا ژل C-S-H مي‌شود كه نتيجه آن بهبود خواص نهايي ملات و افزايش چسبندگي بود. همچنين به طور ميانگين مقاومت چسبندگي برشي و كششي 90 روزه حاصل از آزمون‌هاي پيچش و كشيدن از سطح با افزودن الياف به ترتيب به مقدار 49/5 و 43/1 درصد افزايش داشته است.