ساخت ژئوپليمر با پايه پودر شيشه بازيافتي و بررسي كاربرد آن در اصلاح پارامترهاي مقاومتي جهت تثبيت خاك رس

پودر شيشه يكي از پسماندهاي جامد روزافزون در جهان است و از طرفي خاك رس معمولا نيازمند بهسازي جهت استفاده در پروژه‌هاي عمراني مي‌باشد. در تحقيق حاضر اصلاح پارامترهاي مقاومتي خاك‌ رس، توسط ژئوپليمر ساخته شده با پايه پودر شيشه بازيافتي (RGP) مورد مطالعه قرار گرفت. براي اين منظور آزمايش‌هاي مقاومت تك محوري (UCS) و نسبت باربري كاليفرنيايي (CBR) به روي نمونه‌هاي اصلاح شده انجام شد. زمان عمل‌آوري، درصد وزني استفاده RGP و غلظت ماده فعال كننده (M) از جمله متغيرهاي مورد بررسي در پژوهش بودند. به منظور مقايسه، آزمايش‌ها بروي نمونه‌هاي اصلاح شده با 10 درصد سيمان پرتلند نيز انجام گرديد. نتايج افزايش ژئوپليمر به نمونه‌هاي خاك نشان داد كه ميزان استفاده بهينه از RGP مقدار 9 درصد است. همچنين به غير از نمونه‌هاي 0day در آزمايش CBR، ساير نمونه‌هاي UCS و CBR داراي مقدار بهينه غلظت ماده فعال كننده (NAOH) بودند كه نشان دهنده تاثير شرايط عمل‌آوري بر رفتار خاك اصلاح شده است. بررسي تصاوير عكس برداري الكتروني روبشي (SEM) حاكي از تاثير روش اصلاحي بر توده خاك بود. مقايسه تحليلي آزمايش‌هاي UCS و CBR بيانگر رابطه رياضي ميان نتايج آزمايش‌هاي UCS و  CBR-7day با همبستگي نسبي خوب بود كه با توجه به شرايط نگهداري يكسان نمونه‌ها در 7 روز اول قابل انتظار بود. همبستگي اندكي در نتايج آزمايش‌هاي UCS و CBR-0day مشاهده شد كه علت آن تفاوت شرايط عمل‌آوري دو آزمايش در 7 روز اول بود.