واكاوي نفوذ امنيتي آمريكا در دوره پهلوي دوم

«نفوذ» يكي از راهبردهاي اعمال قدرت است كه در اعصار قديم در اشكال سخت و نيمه سخت و در عصر جديد در قالب نرم از سوي كشوري عليه كشور ديگر يا از جانب شخص يا گروهي بر روي شخص يا گروه ديگر اعمال مي گردد. در اين مقاله محققين برآنند تا در راستاي جهاد تبيين، نفوذ امنيتي آمريكا در دوره پهلوي دوم را بررسي نمايند. پرسش تحقيق بر اين پايه استوار است كه نفوذ امنيتي آمريكا در دوره پهلوي دوم چگونه بوده است؟ براي حصول اين هدف، پژوهش با روش توصيفي- تحليلي مبتني بر مدل كيفي با رويكرد تبيين گري اختيار عاقلانه و ساختاري– علّي، ابتدا محورها و مصداق هاي نفوذ امنيتي آمريكا در دوره پهلوي دوم، مبتني بر اسناد و مدارك متقن مورد توجه و مداقه قرار گرفته و سپس مورد تجزيه و تحليل صورت گرفته است. يافته هاي تحقيق حاكي از آن است كه آمريكا براي نفوذ در حوزه امنيتي اين دوره به جهت ساختار حكومت ديكتاتوري كه عمده قدرت در اختيار شخص حاكم است، تمركز خود را بر مرجع قدرت در كشور يعني شاه قرار داده و با نفوذ و تسلط بر اين مرجع قدرت، دو نهاد اطلاعاتي و امنيتي كشور (ساواك و ضداطلاعات ارتش) را در جهت اهداف و منافع خود در ايران و منطقه غرب آسيا به كار مي گيرد.