شناسايي پيشران هاي تقويت كننده ي طب سنتي ايراني در افق ده ساله؛ با مروري انتقادي بر روند طب سنتي ايران

ايران با برخورداري از يك تاريخ ريشه دار و كهن و جايگاه فرهنگي غني و بي‌همتا در جهان و ملتي ريشه‌دار و اصيل، پس از ورود اسلام وارد دوره اي از شكوفايي و جهش هاي شگرف و بي سابقه در حوزه‌هاي مختلف علمي از جمله رياضيات، نجوم، فلسفه و حكمت و مهندسي شد. يكي از اين عرصه‌هاي بي بديل حوزه‌ي پزشكي يا طب بوده‌است. ريشه‌هاي عميق طب سنتي ايراني آن‌چنان مستحكم است كه حتي با ورود ايران به دوره ي طب مدرن همچنان تا به امروز به حيات و بقاي خود ادامه داده‌است. اما دوام و بقا و تقويت روند تكاملي اين حوزه با وجود چالش هاي پيش رو و كنوني بي‌ترديد در گرو تقويت عوامل و نيروهايي است كه در ادبيات آينده‌پژوهي با عنوان نيروهاي پيشران اطلاق مي‌شوند. بر اين اساس اين سوال پيش روي محققين قرار مي‌گيرد كه پيشران‌هاي تقويت كننده‌ي طب سنتي در افق ده ساله چيست؟. در اين پژوهش كه يك پژوهش كيفي در حوزه‌ي طب سنتي و آينده‌پژوهي است با تمركز بر مفهوم پيشران‌ها و با رويكرد خبرگاني و با استفاده از روش روش دلفي بلادرنگ، تلاش شده‌است تا پيشران‌هاي موثر و تقويت كننده ي طب سنتي با رويكرد اكتشافي شناسايي شوند. بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش، پيشران‌هاي موثر و تقويت كننده ي طب سنتي ايراني در شش طبقه‌ي اجتماعيفرهنگي، فناوري، حقوقي و قانوني، زيست محيطي، اقتصادي و سياسي قرار مي گيرند.