شبيه‌سازي عددي توفان گردوغبار شديد كرمانشاه (مطالعه موردي: رخداد 4 تا 6 آبان 1397)

قرار گرفتن ايران در نواحي بياباني موجب افزايش رخداد توفان‌ هاي گردوغبار در نواحي غربي ايران به ‌ويژه شهر كرمانشاه و تأثير نامطلوب محيط زيستي شده است. از آن جايي كه يكي از چشمه ‌هاي اصلي در گسيل ذرات معلق به جو، سطوح بياباني است، مسائلي از قبيل توفان ماسه، غلظت زياد ذرات گردوغبار و كاهش ديد از مشكلات عمدۀ اقليمي در كشور است. هدف اين پژوهش، بررسي عملكرد مدل عددي ميان ‌مقياس هواشناسي- شيمي جو به نام مدل WRF-Chem در شبيه‌سازي غلظت گردوغبارِ شهر كرمانشاه است. با مقايسۀ غلظت گردوغبار و توزيع مكاني متغيرهاي هواشناسي شبيه‌سازي شده توسط مدل و مقدارهاي مشاهداتي ذرات PM10 در كرمانشاه، كارآيي مدل WRF-chem  ازريابي شد. نتايج حاصل از شبيه ‌سازي ذرات PM10 براي روزهاي مورد بررسي، بيابان‌ هاي مركزي و غربي عراق، بيابان هاي سوريه، كويت و شمال عربستان را به عنوان منبع اصلي برداشت ذرات گردوغبار نمايش داد. به دليل همبستگي منطقي گسيل ذرات گردوغبار با متغيرهاي دما و رطوبت ‌نسبي، برآورد مناسب آنها، در ميزان دقت شبيه‌ سازي ذرات PM10 بسيار مؤثر است. با توجه به تحليل ‌هاي صورت گرفته براي متغيرهاي PM10، دما و رطوبت‌نسبي و نمودارهاي ترسيم شده و مقايسه‌ هاي انجام شده، توافقي مطلوب بين مقادير شبيه‌سازي شده و اندازه‌گيري شده PM10، دما و رطوبت‌ نسبي را نشان داد.