عوامل مؤثر بر بي‌تفاوتي سازماني كاركنان كلانتري‌هاي تهران بزرگ

زمينه و هدف: كاركنان بي‌تفاوت تعهد كم‌تري نسبت به سازمان دارند و در نتيجه تأثير مستقيم و البته منفي بر عملكرد سازمان خواهند داشت از همين رو هدف از انجام پژوهش حاضر شناسايي عوامل مؤثر بر بي‌تفاوتي سازماني كاركنان كلانتري‌هاي تهران بزرگ است.روش: روش پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از لحاظ روش، كيفي و از نوع تحليل مضمون است. جامعه مشاركت‌كننده در اين پژوهش خبرگان، نخبگان و صاحب‌نظران حوزه كلانتري‌هاي تهران بزرگ به تعداد 20 نفر است. روش نمونه‌گيري هدف‌مند بوده و نمونه‌گيري تا رسيدن به اشباع نظري ادامه داشت. ابزار گردآوري اطلاعات مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختاريافته بوده و تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از روش كدگذاري انجام شده است.يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش بيان‌گر آن است كه چهار عامل سازماني، شغلي، فردي و مديريتي در شكل‌گيري بي‌تفاوتي سازماني در كلانتري‌هاي تهران بزرگ مؤثر هستند.نتايج: مديران سازمان بايد توجه كنند كه عوامل سازماني اثر زيادي بر بي‌تفاوتي سازماني دارد. به‌ويژه ضعف در سازوكارهاي نظام ارزش‌يابي عملكرد باعث گم‌شدگي سازماني افراد ساعي شده و اين افراد احساس مي‌كنند در قاب و منظر مديران نيستند از اين‌رو حس تعهد سازماني در آنان كاهش مي‌يابد.