بررسي اثر تيمارهيوميك‌اسيد بر ظرفيت آنتي‌اكسيداني، فنل و رنگيزه‌هاي فتوسنتزي گياه دارويي درمنه خزري (Artemisia annua L.) تحت تنش شوري

شوري يكي از‌مهم‌ترين تنش‌هاي غير‌زيستي است كه بر حسب نوع گياه،‌باعث كاهش قابليت توليد محصول مي‌شود.‌به منظور بررسي تاثيرغلظت‌هاي مختلف ‌هيوميك‌اسيد بر كاهش اثرات نامطلوب شوري در گياه درمنه‌خزري،‌آزمايشي گلداني مزرعه‌اي‌با سه تكرار به صورت فاكتوريل در قالب‌طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در دانشگاه علوم‌كشاورزي و منابع‌طبيعي‌ساري انجام شد. تيمارهاي آزمايش شامل‌سه سطح هيوميك‌اسيد‌(صفر،‌150و‌300‌ميلي‌گرم بر‌ليتر)‌و سه سطح شوري(NaCl آزمايشگاهي:‌صفر،‌4 و 6 ‌گرم‌بر‌ليتر)‌بودند. بعد از اعمال تيمار‌ها و در مرحله رشد رويشي گياه،‌نمونه‌هايي از اندام‌هاي‌هوايي تهيه و ظرفيت آنتي‌اكسيداني‌(DPPH)‌ميزان‌فنل(فولين‌سيوكالتو)،‌ فلاونوئيد‌(آلومينيوم‌كلريد)، ‌رنگيزه فتوسنتزي‌، پرولين‌ و زيست توده‌ي گياه اندازه‌گيري شد.‌نتايج نشان داد كه كاربرد هيوميك‌اسيد‌(در غلظت 300 ميلي‌گرم بر ليتر) و شوري (به ويژه در غلظت 6 گرم بر ليتر) به ترتيب با ميانگين 0.13، 0.39، 0.61 ، 6.18(ميلي‌گرم بر گرم وزن‌تر) و 20.92(ميكرو‌گرم بر ميلي‌ليتر) مي‌تواند در افزايش رنگيزه‌هاي فتوسنتزي گياه درمنه‌خزري موثر واقع‌ شود. استفاده از هيوميك‌اسيد با غلظت 300 ميلي‌گرم بر ليتر و شوري (خصوصاً در غلظت 4 گرم بر ليتر) به ترتيب با ميانگين 2.39 (ميلي‌گرم گاليك اسيد در 100 گرم) و 0.115 (ميلي‌گرم كوئرستين در 100 گرم) در افزايش ميزان فنل و فلاونوئيد تاثير گذار بود. بيش‌ترين زيست توده‌ي اندام‌هوايي نيز در تيمار 150 ميلي‌گرم بر ليتر هيوميك‌اسيد و عدم كاربرد شوري با ميانگين15.5درصد‌ ‌مشاهده گرديد. بنابراين در گياه درمنه‌خزري هيوميك‌اسيد تا حدودي مي‌تواند اثرات تخريبي شوري را جبران كند، در واقع استفاده از تنش‌هاي غير‌زيستي (‌تنش ‌شوري) ، كاربرد كود‌هاي آلي (هيوميك‌اسيد) و كاربرد تلفيقي آن‌ها بر اساس غلظت مورد استفاده قادر به بهبود برخي خصوصيات مورفولوژي و بيوشيمايي در گياه درمنه خزري بسته به هدف مورد نظر، مي‌باشد.