ارزيابي وضعيت اوتروفي خليج گرگان با شاخص كارلسون (CTSI)

طي سال‌هاي گذشته، اوتروفيكاسيون در اثر فعاليت‌هاي انساني به عنوان يك مسئله اصلي اكولوژيك براي مناطق ساحلي شناخته شده است كه منجر به تغييرات چشمگيري در فاكتورهاي فيزيكوشيميايي و بيولوژيك مي‌شود. هدف از اين مطالعه، بررسي تعيين وضعيت اوتروفي خليج گرگان بود كه با استفاده از شاخص كارلسون كه يكي از بهترين روش‌هاي ارزيابي وضعيت اوتروفي پيكره‌هاي آبي مي‌باشد، انجام شد. منطقه مورد مطالعه، خليج گرگان بود كه در جنوب شرق درياي خزر واقع شده است. نمونه‌برداري به صورت فصلي با سه تكرار از تابستان 1397 لغايت بهار 1398 در 23 ايستگاه انجام شد. فاكتورهاي نيترات، فسفات، كلروفيل-‌آ، عمق و شفافيت اندازه‌گيري شد. مقادير شاخص كارلسون بر حسب كلروفيل-‌آ نشان داد كه خليج در سه فصل تابستان، پاييز و زمستان در وضعيت اوتروف (با اعداد به‌ترتيب 53.48، 53.69 و 53.67) و در فصل بهار در وضعيت مزوتروف (با عدد 42.75) قرار داشت. بر حسب ميزان فسفات، در فصل‌‌‌هاي پاييز و زمستان اوتروف (با اعداد 69.22 و 55.17) و در فصل‌‌‌هاي تابستان و بهار در وضعيت اوليگوتروف (با اعداد 26.75 و 35.30) قرار داشت و بر حسب شفافيت در هر چهار فصل در وضعيت اوتروف (با اعداد به‌ترتيب 63.33، 61.61، 60.93، 61.58) قرار داشت. به طوركلي، نتايج نشان داد كه خليج گرگان در زمان نمونه‌برداري در اين پژوهش، در محدوده مزوتروف به اوتروف قرار داشت. بنابراين، مديريت حفاظتي بيشتر اين اكوسيستم با ارزش ضروري است.