ارزيابي جريان زيست‌محيطي رودخانه با روش‌هاي هيدرولوژيك و اكوهيدرولوژيك به‌منظور حفاظت از اكوسيستم آبي و آبزيان

بقاء و ادامه حيات آبزيان و زيستگاه‌‌هاي طبيعي نيازمند حفظ رودخانه‌ها به‌عنوان مهم‌ترين اكوسيستم‌هايي آبي‌ مي‌باشند. در سال‌هاي اخير، تغييرات آب‌وهوايي، سدسازي، صيد بي‌رويه و آلودگي آب، جريان رودخانه‌ها، اكوسيستم‌هاي آبي و ماهيان را كه شاخص‌‌هاي زيستي محسوب مي‌‌شوند، در معرض خطر نابودي قرار داده است. در سراسر دنيا از روش‌هاي هيدرولوژيك متنوعي در راستاي بهبود محيط اكولوژيك، حفظ رژيم طبيعي جريان و محافظت از تنوع بيولوژيكِ اكوسيستم‌ها استفاده مي‌شود. در اين مطالعه از روش‌‌هاي هيدرولوژيك و اكوهيدرولوژيك (ABF، Tennant، Arkansas، Tessman و FDC Shifting) در برآورد جريان زيست‌محيطي رودخانه دره‌رود استان اردبيل در ايستگاه هيدرومتري مشيران براساس دوره آماري 30 ساله، استفاده شد. ميانگين جريان زيست‌محيطي در روش جريان پايه آبزيان و روش تنانت به‌ترتيب برابر با 1.51 و 1.63 مترمكعب بر ثانيه بدست آمد كه به ‌دليل عدم در نظر گرفتن تغييرات فصلي و تغييرات شديد جريان ماهانه بدون اصلاح، رويكردهاي مناسبي نمي‌‌باشند. روش انتقال منحني تداوم جريان با ميانگين جريان زيست‌محيطي 3.67 مترمكعب بر ثانيه به ‌علت در نظر گرفتن كلاس مديريت زيستي مطابق با شرايط منطقه نسبت به ساير روش‌ها ارجحيت نشان داد. همچنين نتايج نشان داد، در شرايط كمبود اطلاعات اكولوژيك كامل، شاخص‌‌هاي هيدرولوژيك و كلاس‌هاي زيست‌محيطي در روش انتقال منحني تداوم جريان، مي‌توانند براي برآورد حقابه زيست‌محيطي مورد استفاده قرار بگيرند.