مروري بر نقش mp-MRI در تشخيص، تعيين محل و مرحله‌بندي سرطان پروستات

زمينه و هدف: سرطان پروستات (Pca) يكي از شايعترين سرطان‌ها در مردان در سال‌هاي اخير است. تصويربرداري تشديد مغناطيسي چند پارامتري (mp-MRI) به‌طور فزاينده‌اي براي شناسايي، تعيين موقعيت و مرحله‌بندي سرطان پروستات استفاده شده است. در اين رويكرد تركيبي از اطلاعات مورفولوژي T2-w در كنار حداقل دو روش تصويربرداري عملكردي نظير ديفيوژن (DWI)، افزايش كنتراست ديناميك (DCE) و طيف‌سنجي تشديد مغناطيسي (MRS) استفاده مي‌شود.روش بررسي: منابع مهم در نظر گرفته شده در بررسي حاضر، مطالعات در حوزه تشخيص سرطان پروستات با استفاده از mp-MRI مي‌باشند. جستجو با استفاده فهرستي از موتورهاي جستجو صورت گرفته است. در اين پژوهش با مروري بر مطالعات انجام شده از سال 2015 تا 2021، نقش و پتانسيل ادغام نتايج تصويربرداري‌هاي مورفولوژي و عملكردي در يك رويكرد چندپارامتري مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفت و تركيب بهينه معرفي شد. اين مطالعه در طي مهر 1395 تا بهمن 1400 انجام گرفته است.يافته‌ها: طبق بررسي‌هاي انجام شده، تركيب T2-w و DWI و DCE بهينه‌ترين توالي پالس در رويكرد mp-MRI معرفي شده كه بالاترين ميزان حساسيت و اختصاصيت را در تشخيص، تعيين محل و مرحله‌بندي سرطان پروستات ايجاد مي‌نمايد. به‌كارگيري شدت ميدان 3T در مقابل 1.5T، بهبود دقت تشخيص را در پي داشته و انتخاب كويل داخل ركتوم برتري چنداني نسب به كويل‌هاي آرايه فاز در تشخيص و تعيين محل اين سرطان ايجاد نمي‌كند.  نتيجه‌گيري: مناسب‌ترين تركيب توالي پالس براي تحقق اهداف mp-MRI، T2-w، DWI و DCE است. اين مقاله مروري امكان بررسي كاملي از تحقيقات گذشته شامل نقاط قوت و ضعف مداليته‌هاي مربوطه در تشخيص سرطان پروستات را محققين مي‌دهد. همچنين نتايج حساسيت و اختصاصيت مطالعات اخير را گزارش مي‌كند.