موفقيت درمان جايگزيني گنادوتروپين‌ها در مردان مبتلا به هايپوگنادوتروپين هايپوگناديسم دركلينيك‌هاي اورولوژي و غدد بيمارستان گلستان اهواز

زمينه و هدف: درمان بيماري هايپوگناديسم هايپوگنادوتروپين به‌عنوان يكي از علل ناباروري در مردان توسط گنادوتروپين (HMG و HCG) موضوع اين پزوهش مي‌باشد. اين تحقيق بر روي ميزان باروري توجه بيشتري شده است. اگر چه تغييرات صفات ثانويه اندازهء بيضه‌ها القاي اسپرماتوژنز و فعاليت هورموني نيز مورد توجه قرار گرفته است.روش بررسي: در اين مطالعه گذشته‌نگر و توصيفي-تحليلي مردان مبتلا به هايپوگناديسم هايپوگنادوتروپيك ايزوله براساس نرمال بودن ساير محورهاي هيپوفيز كه تمايل به باروري داشته‌اند و از آذر 1396 تا اسفند 1398 كلينك‌هاي غدد و اورولوژي اهوازجهت باروري به پزشك مراجعه كرده‌اند، مورد بررسي قرار گرفتند بيماران تحت درمان همزمان HMG ميزان 75 واحد به‌صورت يك روز در ميان (سه بار در هفته) و HCG به ميزان 5000 واحد به‌صورت يك روز در ميان دريافت كردند.يافته‌ها: اين پژوهش نشان داد سايز بيضه‌ها در 54/8% اين بيماران افزايش يافت. صفات ثانويه (رويش موهاي ثانويه) در 88/9 بيماران ايجاد شد. در 36 بيمار القاي اسپرماتوژنز رخ داد و 29 نفر پدر شدند. در ضمن ميل جنسي در 67/3% بيماران و فعاليت هورموني در 69/4% بيماران افزايش يافت. زمان پاسخ به درمان جايگزين در بين بيماران نيز نشان داد كه زمان پاسخ به درمان جايگزيني در 47/5% بيماران بيشتر از 12 ماه مي‌باشد. در ضمن 6/6% از نمونه مورد مطالعه از روش‌هاي كمك باروري استفاده كرده بودند.نتيجه‌گيري: استفاده از HMG و HCG در درمان بيماري هايپوگناديسم و هايپوگنادوتروپيك در ايجاد صفات ثانويه جنسي و افزايش فعاليت هورموني و ايجاد باروري موثر مي‌باشد.