تجربيات كشورها در به‌كارگيري و حفظ پزشكان در مناطق محروم: مرور نظام‌مند شواهد

زمينه و هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسي رويكردهاي اجراشده توسط كشورهاي مختلف براي جذب و حفظ پزشكان در مناطق محروم و روستايي انجام شده است.روش بررسي: پژوهش حاضر يك مرور نظام‌مند است. جستجو با استفاده از كليدواژه‌هاي مناسب در بازه زماني سال‌هاي 2022-2005 و عمدتاً در پايگاه‌هاي اطلاعاتي Scopus، Web of Science، PubMed، SID و IranMedex انجام شد. رويكردهاي مختلف اجراشده توسط كشورهاي مختلف جهت جذب و حفظ پزشكان در راستاي حفظ نيروي انساني در مناطق كمتر توسعه‌يافته شناسايي و با استفاده از روش تحليل مضمون طبقه‌بندي شدند.يافته‌ها: در مجموع 18 مقاله پس از فرايندهاي غربالگري انتخاب شدند. رويكردهاي آموزشي، تنظيمي، انگيزشي، حمايت‌هاي شغلي و حرفه‌اي براي جذب و حفظ پزشكان مورد استفاده قرار گرفت. بيشترين احتمال موفقيت مداخلات اجراشده مربوط به رويكردهاي آموزشي از جمله انتخاب دانشجويان پزشكي بومي، ارايه واحدهاي درسي مرتبط با ارايه خدمات در مراكز بهداشتي و درماني روستايي و برگزاري دوره‌هاي آموزشي در اين مناطق بود.نتيجه‌گيري: اين مطالعه اهميت طرح‌هاي هدفمند و سيستم‌هاي حمايتي براي رسيدگي به كمبود پزشك در مناطق محروم را نشان مي‌دهد. دولت‌ها و سازمان‌هاي بهداشتي و درماني مي‌توانند با اجراي استراتژي‌هاي موثر، دسترسي به خدمات بهداشتي و درماني را بهبود بخشند و پيامدهاي سلامت را براي افراد ساكن در مناطق محروم و روستايي افزايش دهند. اين استراتژي‌ها در ذيل چتري از عوامل اقتصادي، سياسي و اجتماعي مي‌توانند موثر باشند. نتايج مطالعه مي‌تواند به سياستگذاران نظام سلامت كمك نمايد تا رويكردهاي موثري را در جذب و حفظ پزشكان در مناطق محروم و روستايي پياده‌سازي كنند.