تأثير مصرف زنجبيل و دارچين بر تهوع و استفراغ ناشي از شيمي درماني- كارآزمايي باليني تصادفي دو سوكور

مقدمه: تهوع و استفراغ ناشي از شيمي‌درماني CINV(Chemotherapy-induced nausea and vomiting) عمده‌ترين عارضه‌ي جانبي بيماران مبتلا به سرطان تحت شيمي‌ درماني مي‌باشد. زنجبيل و دارچين، از جمله داروهاي سنتي ضد استفراغ هستند. هدف از اين مطالعه، تعيين اثر مصرف خوراكي زنجبيل و دارچين بر CINV بود.روش‌ها: اين مطالعه به روش كارآزمايي باليني تصادفي شده‌ي دوسوكور انجام گرفت. جمعيت هدف مطالعه، بيماران مبتلا به سرطان تحت شيمي‌درماني در مراكز درماني وابسته به دانشگاه علوم پزشكي اصفهان بودند. بعد از تقسيم بيماران به صورت تصادفي در دو گروه درمان (زنجبيل و دارچين) و گروه شاهد، تأثير تركيب دارچين و زنجبيل بر تهوع و استفراغ، با استفاده از پرسش‌نامه‌ي INVR (The index of nausea, vomiting and retching) سنجيده شد. با استفاده از گايدلاين انجمن آمريكايي كلينيكال انكولوژي، مقدار تهوع‌زايي داروهاي شيمي‌ درماني بيماران به سه دسته‌ي زياد، متوسط و كم، طبقه‌بندي و سپس تجزيه و تحليل گرديد.يافته‌ها: در اين مطالعه، 72 نفر در گروه شاهد (دارونما) و 65 نفر در گروه درمان (زنجبيل و دارچين) وارد تحليل نهايي شدند. مقايسه‌ي گروه درمان و شاهد در ابتدا از نظر آماري تفاوت معني‌داري نداشت، ولي در روزهاي 2 و 3، بين نمره‌ي به دست آمده از پرسش‌نامه‌ي استاندارد، تهوع و استفراغ گروه درمان با گروه شاهد از نظر آماري معني‌دار بود. نتيجه‌گيري: تركيب زنجبيل و دارچين، در كنترل تهوع و استفراغ ناشي از شيمي‌درماني مؤثر مي‌باشد. بيشترين تأثير تركيب زنجبيل و دارچين در كاهش تهوع و استفراغ در روز دوم و سوم بعد از شيمي‌درماني، رخ داد.