مقايسه متغيرهاي آزمايشگاهي در كودكان بستري شده به دليل تب تشنج و تب بدون كانون مشخص در بيمارستان مطهري اروميه، ايران، 1394 تا 1398

زمينه. تب و تشنج شايع ترين اختلال تشنج در دوران كودكي است كه در 3 تا 15 درصد كودكان رخ مي دهد. مطالعه حاضر متغيرهاي آزمايشگاهي را در كودكان مبتلا به تب و تشنج و مبتلايان به تب بدون كانون مشخص (fever without localized sign) در بيمارستان شهيد مطهري اروميه بررسي كرده است. روش كار. اطلاعات دموگرافيك و باليني تمامي بيماراني كه با تب بدون كانون مشخص (FWLS) يا تب تشنج از سال 94 تا 98 در بخش اطفال بيمارستان شهيد مطهري اروميه بستري شده بودند، بررسي شد. سطوح BUN، كراتينين، قندخون، سديم، پتاسيم، كلسيم، CRP، شمار نوتروفيل، شمار لنفوسيت، شمار گلبول هاي سفيد، هماتوكريت، پلاكت، ESR و نتيجه تست U/A و U/C نيز از مدارك بيماران استخراج شد. سپس اطلاعات متغيرهاي آزمايشگاهي ذكر شده در بين گروه تب تشنج و تب ساده با يكديگر از نظر آماري مقايسه شد. يافته ها. در اين مطالعه، در مجموع 425 نفر وارد مطالعه شدند كه از اين تعداد 185 نفر در گروه تشنج ناشي از تب بودند و 240 نفر در گروه تب بدون كانون مشخص (FWLS) (شاهد) بودند (220 نفر (51/8 درصد) پسر و 205 (48/2 درصد) دختر). ميانگين سني براي همه افراد 4/84 ± 20/62 ماه بود. بين دو گروه از نظر ميانگين سطح BUN (P=0/041)، كراتينين (p 0/001)،ESR (P=0/006) و (P 0/001)CRP تفاوت معني داري وجود داشت. ميانگين سطح BUN و كراتينين در بيماران مبتلا به تب تشنج به طور قابل توجهي بالاتر از بيماران تب بدون كانون مشخص (FWLS) و ميانگين ESR و CRP در بيماران مبتلا به تب بدون كانون مشخص (FWLS) به طور قابل توجهي بالاتر از بيماران تب تشنج بود. نتيجه گيري. تفاوت معني داري در سطح BUN، كراتينين، ESR و CRP بين بيماران مبتلا به تب تشنج و تب بدون كانون مشخص (FWLS) وجود دارد كه مي تواند براي پيش بيني روند تب در كودكان استفاده شود. پيامدهاي عملي. هيچكدام از پارامترهاي آزمايشگاهي پيش بيني كننده بروز تب و تشنج بدنبال تب ساده نمي باشد.