عنوان مقاله :
ارتباط سبك زندگي با بيماري هاي مزمن سالمندان
پديد آورندگان :
عجم ، مهدي دانشگاه علوم پزشكي گناباد - بيمارستان بهلول، مركز تحقيقات توسعه اجتماعي و ارتقاء سلامت - گروه آموزشي پرستاري و سلامت سالمندان , سجادي ، موسي دانشگاه علوم پزشكي گناباد - دانشكده پرستاري، مركز تحقيقات پرستاري - گروه آموزشي پرستاري داخلي جراحي , منصوريان ، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي گناباد - دانشكده پرستاري، مركز تحقيقات پرستاري - گروه آموزشي پرستاري سلامت جامعه و مديريت , عجم زيبد ، حسين دانشگاه علوم پزشكي گناباد - دانشكده پرستاري، مركز تحقيقات پرستاري - گروه آموزشي پرستاري و سلامت سالمندان
كليدواژه :
بيماريهاي مزمن , سبك زندگي , سالمندان
چكيده فارسي :
زمينه. بهبود شرايط زندگي، افزايش طول عمر و اميد به زندگي، پديده سالمندي را در جوامع مختلف در پي داشته است. به تبع آن سبك زندگي سالمندان و بيماري هاي مزمن مرتبط با سالمندي را دگرگون ساخته است. بنابراين اين پژوهش با هدف بررسي ارتباط سبك زندگي با بيماري هاي مزمن سالمندان در شهر گناباد در سال 1398 انجام شد. روش كار. در اين پژوهش توصيفي تحليلي ۶۰۰ سالمند ساكن شهر گناباد به صورت طبقه اي از جمعيت تحت پوشش مراكز سلامت جامعه گناباد انتخاب و وارد مطالعه شدند. داده ها به كمك دو پرسشنامه سبك زندگي و بيماري هاي مزمن مرتبط با دوران سالمندي به روش مصاحبه جمع آوري شد و با نرم افزار SPSS نسخه 23 و آزمون هاي تي مستقل، تي زوجي، كاي مجذور و ضريب همبستگي پيرسون در سطح معني داري 0/05 تجزيه و تحليل شد. يافته ها. مشاركت كنندگان در پژوهش، ۳۲۱ نفر (53/5 درصد) مرد و ۲۷۹ نفر (46/5 درصد) زن با ميانگين سن 8/47±68/47 سال بودند. سبك زندگي سالمندان، 0/7 درصد مطلوب، 36/2 درصد متوسط و 62/8 درصد نامطلوب و فراواني بيماري هاي قلبي 31/3 درصد، فشارخون 42/8 درصد، سكته قلبي 8/2 درصد، سكته مغزي 4/8 درصد، ديابت 17/8 درصد، سرطان 6/5 درصد، تنگي نفس 17/3 درصد، سوتغذيه 5/2 درصد، يبوست 16/3 درصد، آرتروز 27/3 درصد، استئوپروز 21/3 درصد، افسردگي 12/8 درصد، مشكلات ادراري ۲۰ درصد، مشكلات بينايي 12/3درصد، مشكلات شنوايي 12/2 درصد و مشكلات خواب ۱۴ درصد بود. بين سبك زندگي و جنسيت رابطه معني داري وجود داشت (0/001=P) طوري كه ميانگين سبك زندگي مردان بالاتر از زنان بود. همچنين بين سن و سبك زندگي رابطه منفي و معني داري وجود داشت (0/001 P) طوري كه با افزايش سن، ميانگين سبك زندگي كاهش مي يابد. سبك زندگي در مقاطع تحصيلي تفاوت معني داري داشت (0/34=r). نتيجه گيري. با توجه به درصد بالاي بيماري هاي مزمن و سبك زندگي نامطلوب در افراد مسن و ارتباط سبك زندگي با بيماري هاي مزمن، غربالگري و نظارت بر بيماري هاي مزمن و بهبود شيوه زندگي سالمندان بايد بيشتر مورد توجه قرار گيرد. پيامدهاي عملي. از سبك زندگي سالمندان و بيماري هاي مرتبط با آن در مناطق مختلف كشور اطلاعات روشن و دقيقي در دست نيست، بنابراين اين مطالعه به درك بهتر سبك زندگي سالمندان و بيماري هاي مزمن مرتبط با آن كمك مي كند و با آگاهي از آنها مي توان استراتژي ها و مداخلات موثرتري را جهت بهبود سبك زندگي سالمندان در راستاي پيشگيري و كنترل بيماري هاي مزمن تهديدكننده سالمندان طراحي كرد.
عنوان نشريه :
مجله پزشكي- دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني تبريز
عنوان نشريه :
مجله پزشكي- دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني تبريز