تجارب زيسته جوانان از چالش‌هاي فرآيند تشكيل خانواده در دوران پيش و پس از كرونا

اين پژوهش با هدف مطالعه تجارب زيسته جوانان از چالش‌هاي فرآيند تشكيل خانواده در دوران پيش و پس از كرونا اجرا شد. رويكرد پژوهش، كيفي و با استفاده از روش پديدارشناختي تفسيري انجام شد. مشاركت‌كنندگان پژوهش، عبارتند از جوانان ازدواج كرده پيش و پس از دوران كرونا. روش نمونه‌گيري هدفمند و گلوله برفي بود. پس از مصاحبه با 20 تن (10 تن از افراد ازدواج كرده قبل از كرونا و 10 تن بعد از كرونا) پاسخ‌هاي افراد به اشباع رسيد. جمع‌آوري اطلاعات با استفاده از مصاحبه نيمه‌ساختار‌يافته انجام شد. براي سنجش روايي و پايايي داده‌هاي كيفي، از درگيري پيوسته، مشاهده مداوم، ذهنيت پيش رونده و كميته‌ي راهنما براي ارزيـابي و اجـراي برنامـه‌ي مصـاحبه استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از روش تحليل مضمون، بر اساس مدل براون و كلارك (2006) صورت ‌گرفت. در مراحل تحليل، 5 مضمون اصلي و 12 مضمون فرعي به دست آمد. يافته‌هاي موجود در قالب 5 مضمون اصلي در قالب ابعاد فردي و نگرشي، ابعاد اقتصادي، ابعاد فرهنگي و ابعاد اجتماعي و ارتباطي و ابعاد ساختاري كدگذاري شد. مضامين فرعي پيش از كرونا، به ترتيب شامل «نگراني از انتخاب همسر مناسب»، «فردگرايي»، «احساس عدم امنيت اقتصادي»، «مناسگ گرايي»، «فقدان آموزش مهارت‌هاي زندگي» و «فقدان برنامه‌ريزي‌هاي شغلي و رفاه اقتصادي» بود. در دوران‌كرونا چالش‌هاي جوانان در قالب مضامين فرعي «نگراني از معيشت و گذران زندگي»، «آينده مبهم و غير قابل پيش‌بيني»، «فقدان امنيت اقتصادي»، «مناسك‌زدايي»، «فقدان آموزش مهارت مواجهه با بحران» و «فقدان كنترل مشكلات اقتصادي» تفسير شد. مقايسه چالش‌ها در اين دوره نشان مي‌دهد كه از منظر پاسخگويان عدم امنيت اقتصادي، جهان‌بيني و آينده مبهم و تعديل در آداب و رسوم در دوران كرونا بر چالش‌هاي گذشته جوانان افزوده شده است.