مقايسه اثربخشي زوج‌درماني مسئله محور جنسي مبتني بر رويكرد اسلامي و زوج‌درماني تلفيقي فراشناختي فراهيجاني بر مسائل جنسي زوجين

رضايتي كه زوجين در روابط جنسي تجربه مي‌كنند يكي از جوانب بسيار مهم و حياتي زندگي زناشويي است. از آن‌جا كه رفتار جنسي تا حدود زيادي اكتسابي و مبتني بر يادگيري است، نياز به آموزش و تربيت ويژه دارد. اين پژوهش با هدف مقايسه اثربخشي زوج درماني مسئله محورجنسي مبتني بر رويكرد اسلامي و زوج درماني تلفيقي فراشناختي فراهيجاني برمسائل جنسي در زوجين مراجعه كننده به مراكز مشاوره شهر سنندج انجام شد. روش پژوهش حاضر نيمه آزمايشي و طرح آن پيش آزمون – پس آزمون با گروه گواه است و از لحاظ هدف، جزء تحقيقات كاربردي است. با توجه به ماهيت جامعه موردپژوهش، براي انتخاب نمونه اين پژوهش از روش نمونه گيري در دسترس استفاده شد و پرسشنامه چند وجهي مسائل جنسي MSQ (1993) روي آنها اجرا گرديد. براي تحليل آماري داده‌ها از تحليل كوواريانس (ANCOVA) استفاده شد. نتايج نشان داد تفاوت بين ميانگين نمرات مسائل جنسي درپيش آزمون با پس آزمون معنادار است. تفاوت بين ميانگين‌هاي زوج درماني مسئله محور جنسي مبتني بر رويكرد مسئله محور جنسي با زوج درماني تلفيقي فراشناختي– فراهيجاني در سطح (p 0/05) و بين زوج درماني تلفيقي فراشناختي فراهيجاني و كنترل در سطح (p 0/01) معنادار است، اما تفاوت بين ميانگين‌هاي گروه زوج درماني مسئله محور جنسي مبتني بر رويكرد مسئله محور جنسي و كنترل معنادار نشده است (p 0/05). به طور كلي تفاوتي در بين گروه‌ها وجود دارد اما از نظر آماري اين تفاوت معنادار نيست. با توجه به نتايج به دست آمده مي‌توان نتيجه گرفت كه از جمله رويكردهاي درماني مؤثر براي كمك به زوج‌هايي كه دچار ناسازگاري در روابط و تنظيم هيجانات هستند، دو رويكرد زوج درماني مسئله محور مبتني بر رويكرد اسلامي و زوج درماني تلفيقي فراهيجاني فراشناختي است كه مي‌توان از اين رويكردها به عنوان يك الگوي درماني و نيز يك الگوي آموزشي به منظور پيشگيري از تعميق تعارضات و نيز بهبود روابط زوجها در قالب درمانهاي زوجي و يا كارگاههاي آموزشي بهره گرفت.