بررسي تأثير يوگاي خنده بر تاب¬آوري و اميد به زندگي در بحران كرونا در ميان زنان منطقه 9 مشهد

بحران كرونا پيامدهاي روانشناختي مهمي به دنبال داشته است. لذا هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي تأثير يوگاي خنده بر تاب آوري و اميد به زندگي با توجه به بحران كرونا در ميان زنان منطقۀ 9 مشهد بود. اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي همراه با پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه آزمايش بود. جامعه آماري پژوهش حاضر دربرگيرنده تمامي زنان ساكن منطقه 9 مشهد بود كه 20 نفر از آنان به عنوان نمونه با روش نمونه گيري در دسترس و با در نظر گرفتن ملاك هاي ورود انتخاب شدند و سپس در گروه آزمايش قرار گرفتند. افراد گروه آزمايش در مرحله پيش آزمون به مقياس تاب آوري كانر-ديويدسون و اميدواري اسنايدر پاسخ دادند، سپس به مدت 16 جلسه دوساعته در معرض برنامه آموزشي يوگاي خنده قرار گرفتند. در مرحله پس آزمون گروه مجدداً به پرسشنامه هاي پژوهش پاسخ دادند. داده ها جمع آوري و با روش آزمون تي نمونه هاي وابسته تجزيه و تحليل شد. نتايج حاصل نشان داد كه يوگاي خنده باعث افزايش تاب آوري و مولفه هاي آن شامل تصور از شايستگي فردي، اعتماد به غرايز فردي، تحمل عاطفۀ منفي، پذيرش مثبت تغيير و روابط ايمن، كنترل تأثيرات معنوي، و همچنين افزايش اميد به زندگي در ميان زنان منطقۀ 9 شده است. تمرين هـاي يوگاي خنده يك درمان منحصر به فرد با تمركز بـر خندۀ شبيه سازي شده و تنفس عميق است كه با راه هاي مختلفي مي تواند از طريق خنديدن، انرژي ذخيره شده ناشي از شرايط مختلف مثل بحران كرونا و حوادث ناگوار زندگي را از ذهن فرد تخليه كند و باعـث كاهش تنش هاي فيزيكي، افزايش سطح سلامت و اميد به زندگي شود.

The Corona crisis has had important psychological consequences. Therefore, the main purpose of this study was to investigate the effect of laughter yoga on resilience and hope in life due to the Corona crisis among women in Zone 9 of Mashhad city. This study was a quasi-experimental study with pre-test and post-test with the experimental group. The statistical population of the present study included all women living in Zone 9 of Mashhad, 20 of whom were selected as a sample by available sampling method and taking into account the inclusion criteria and then placed in the experimental group. The subjects in the pre-test phase responded to the Connor-Davidson Resilience Scale and Snyder Hope Scale then were exposed to a laughter yoga intervention program for 16 two-hour sessions. In the post-test stage, the group answered the research questionnaires again. Data were collected and analyzed by t-test of dependent samples. The results showed that laughter yoga increases resilience and its components including the perception of individual competence, trust in individual instincts, tolerance of negative emotions, positive acceptance of change and safe relationships, control of spiritual effects, and also increase hope to live among women in the Zone 9 of Mashhad city. Laughter yoga exercises are a unique treatment with a focus on simulated laughter and deep breathing, which can be used in different ways to release the stored energy of various conditions such as coronavirus disease and life adverse events through laughter, reducing in this way physical stress, increase health and hope to live.