نقش ميانجي حمايت اجتماعي در رابطه بهزيستي روان‌شناختي با كيفيت زندگي زنان سرپرست خانوار استان اصفهان

هدف از انجام پژوهش حاضر تعيين نقش ميانجي حمايت اجتماعي در رابطه بهزيستي روان شناختي با كيفيت زندگي زنان سرپرست خانوار استان اصفهان بود. پژوهش از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل كليه زنان سرپرست خانوار استان اصفهان در سال 1399 است كه تعداد آنها بر اساس آمار سازمان بهزيستي اين استان برابر با 1200 نفر بود. نمونه آماري شامل 330 نفر بود كه به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل مقياس ارزيابي حمايت اجتماعي واكس و همكاران(1986)، مقياس بهزيستي روان شناختي ريف (1989) و مقياس كوتاه ارزيابي كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني(1989) بودند. داده‌ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 20 و AMOS نسخه 22 و روش آماري تحليل معادلات ساختاري تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان داد كه حمايت اجتماعي به ميزان 1/21 درصد به مسير بين بهزيستي روان شناختي و كيفيت زندگي مي‌افزايد. همچنين نتايج بيانگر آن بود كه حمايت اجتماعي در رابطه بهزيستي روان شناختي با كيفيت زندگي زنان سرپرست خانوار استان اصفهان نقش واسطه اي جزئي دارد(211/0=β و (05/0>p)). بهزيستي روان‌شناختي بر روي كيفيت‌زندگي زنان سرپرست خانوار استان اصفهان اثر مستقيم دارد (350/0=β و (05/0>p)).

This study aimed to determine the mediating role of social support in the relationship between resilience and psychological well-being in the quality of life of female-headed households in Isfahan province. The research was correlational. The statistical population includes all women heads of households in Isfahan province in 1399, whose number based on the statistics of the Welfare Organization of this province was equal to 1200 people. The statistical sample consisted of 330 people selected by the convenience sampling method. Research instruments included the Wax et al. (1986) Social Support Assessment Scale, the Reef Psychological Well-Being Scale (1989), and the WHO Quality of Life Short Scale (1989). Data were analyzed using SPSS software version 20 and AMOS version 22 and the statistical method of structural equation analysis. The results showed that social support adds 21.1% to the path between psychological well-being and quality of life. The results also showed that social support has a minor mediating role in the relationship between resilience and quality of life of women heads of households in Isfahan province (β = 0.211 and (p <0.05)). Social support has a minor mediating role in the relationship between psychological well-being and quality of life of female-headed households in Isfahan province (β = 0.211 and (p <0.05)). Resilience has a direct effect on the quality of life of female-headed households in Isfahan province (β = 0.350 and (p <0.05)). Also, psychological well-being has a direct effect on the quality of life of female-headed households in Isfahan province (β = 0.350 and (p <0.05).