بررسي اثربخشي طرح‌واره درماني بر رضايت زناشويي و سازگاري زناشويي زوجين شهر خوي

پژوهش حاضر باهدف بررسي تأثير طرح‌واره درماني بر رضايت زناشويي و سازگاري زناشويي زوجين (40-25 ساله) مراجعه‌كننده به مراكز بهداشتي شهر خوي انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون - پس‌آزمون با دو گروه آزمايشي و گواه و مرحله پيگيري بود. جامعه آماري تمام زوجين 40 -25 ساله مراجعه‌كننده به مراكز بهداشت شهر خوي در سال 1397 بودند. تعداد 60 نفر از جامعه مذكور به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده به‌عنوان حجم نمونه انتخاب و در دو گروه آزمايشي و گواه (30 نفر در هر گروه) به‌صورت تصادفي جايگزين شدند. گروه آزمايش طرح‌واره درماني ناسازگار اوليه يانگ و همكاران (2003) را به مدت ده جلسه 90 دقيقه‌اي را دريافت كردند و گروه گواه در حال انتظار قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ (1989) و پرسشنامه سازگاري زناشويي اسپاينر (1976) بود. داده‌ها با روش‌هاي آمار توصيفي (ميانگين، انحراف معيار) و آمار استنباطي (تحليل كوواريانس) تحليل شدند. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد كه مداخله طرح‌واره درماني بر افزايش رضايت زناشويي و سازگاري زناشويي زوجين تأثير داشته است؛ و اين تأثير در مرحله پيگيري پايدار است. همچنين نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه ميزان تأثير طرح‌واره درماني بر مؤلفه‌هاي رضايت زناشويي و مؤلفه‌هاي سازگاري زناشويي معنادار بوده است (005/0P<). بر اساس يافته‌هاي حاصل از اين پژوهش مي‌توان گفت طرح‌واره درماني مداخله مؤثري در افزايش رضايت زناشويي و سازگاري زناشويي زوجين است.

The present study aimed to investigate the effects of schema therapy on marital adjustment and marital satisfaction in couples referring to health centers of Khoy city. The research method was quasi-experimental with a pretest-posttest design, a control group, and a follow-up stage. The Statistical population composes of all married women aged 25-40 referring to health centers of Khoy city year 2019. The sampling process was conducted with a random method of simple sampling; 60 women were chosen as sample groups and were determined randomly into experimental groups (n=30) and control groups (n=30). The experimental group received the initial maladaptive Yang et al. (2003) schema therapy for ten 90-minute sessions, and the control group was placed on the waiting list. The research tools included the Enrich marital satisfaction questionnaire (Enrich, 1989) and Instrument included marital adjustment questionnaire (Spanier,1976). Descriptive statistical indexes and analysis of covariance test were applied orderly to data description and testing of research hypotheses. These results showed that Schema therapy affects marital satisfaction and adjustment, and this effect was stable at the follow-up stage. Also, the results of the covariance analysis showed that the interaction schema therapy effect on the marital satisfaction and adjustment components was significant (P<0.05). Regarding the results search, it possibly concluded that schema therapy is an effective intervention in increasing couples’ marital satisfaction and marital adjustment.