آسيب‌شناسي حكمراني آب در يزد

حكمراني آب، فرآيند تصميم‌گيري در مجموعه‌اي از سيستم‌هاي سياسي، اقتصادي، اجتماعي و اجرايي به منظور برنامه‌ريزي، توسعه و مديريت منابع آب و ارائه خدمات آب در بخش‌هاي مختلف جامعه مي‌باشد. استان يزد به دليل واقع‌شدن در فلات مركزي، يكي از خشك‌ترين استان‌هاي كشور است. بنابراين حكمراني آب به گونه‌اي كه بخش‌هاي مختلف كشاورزي، شرب-بهداشت، صنعت و همچنين ذي‌نفعان اصلي، مصرف بهينه‌اي داشته باشند و منابع آب نيز تخريب نگردد، ضروري به نظر مي‌رسد. هدف پژوهش حاضر آسيب‌شناسي فرآيند تصميم‌سازي و عملكرد مديران در حوزه حكمراني آب در يزد است. رويكرد پژوهش حاضر كيفي، روش داده‌بنياد و تكنيك جمع‌آوري اطلاعات مصاحبۀ عميق نيمه‌ساختاريافته با سه گروه از مديران و كارشناسان اداري، صاحب‌نظران و خبرگان آزاد حوزه آب و كارفرمايان بخش صنعت و كشاورزي بوده است كه به روش نمونه‌گيري هدفمند تا رسيدن به اشباع نظري انتخاب شدند. تكنيك تحليل داده‌ها نيز كدگذاري باز، محوري و انتخابي بوده است. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه مدل حكمراني آب در يزد، حكمراني منفعت‌طلبانه است. اين نوع حكمراني به معناي توجه به منافع آني و كنوني و عدم توجه به وضعيت منابع آب براي آيندگان مي‌باشد كه داراي ويژگي‌هايي چون حكمراني دستوري و از بالا به پايين، نمايشي، موقتي، بدون توجه به مسائل زيست‌محيطي و توسعه‌پايدار، عدم وجود تعامل بين مردم و مسئولين و همراه با مشاركت معيوب بهره‌برداران بوده است.