رابطه اعتماد به دولت و پيروي مردم از توصيه‌هاي بهداشتي مرتبط با كرونا (مطالعه موردي ساكنان شهر تهران)

مقدمه: شيوع كرونا اعتماد مردم به نهادهاي حاكميتي به‌ويژه دولت را تحت‌تأثير قرار داده و متقابلاً اعتماد به اين نهاد، رفتار مردم در مواجهه با اين بيماري را تغيير داده است. افراد مختلف براي مقابله با بيماري كرونا به اشكال و ميزان مختلفي سعي در رعايت پروتكلهاي بهداشتي و محدودسازي رفتارهاي روزمره خود دارند. دراين‌بين اعتماد به‌عنوان عنصر تسهيلگر همكاري اجتماعي و ايجادكننده مسئوليت‌پذيري در بين مردم اهميت به‌سزايي دارد. تحقيق حاضر با هدف بررسي رابطه بين اعتماد به دولت و پيروي مردم از توصيه‌هاي بهداشتي مقابله با كرونا انجام شده است. روش: در اين تحقيق از روش پيمايش استفاده شده و براي جمع‌آوري اطلاعات از پرسشنامه محقق‌ساخته كمك گرفته شده است. جامعه آماري تحقيق شامل كليه افراد ساكن در شهر تهران در موج سوم شيوع پاندمي كوويد -19 (پاييز 1399) بود كه از اين ميان تعداد 300 نفر به‌عنوان نمونه به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي متناسب با حجم انتخاب شد. يافته‌ها با روش تحليل كمي و با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و تكنيك رگرسيون چندگانه به دست آمده است. يافته‌ها: رابطه معناداري بين «پيروي از توصيه‌هاي بهداشتي» و «اعتماد به دولت» در بُعد دگرخواهي، صداقت و كارايي مشاهده شده است. مدل رگرسيوني نيز حاكي از آن است كه بين مجموعه متغيرهاي مستقل با متغير وابسته، همبستگي نسبتاً قوي وجود دارد. همچنين حدود 29 درصد از عوامل مؤثر بر ميزان رعايت توصيه‌هاي بهداشتي در دوران شيوع بيماري كرونا، تحت‌تأثير متغير مستقل (اعتماد به دولت) است. بحث: در ايران همچنان نهاد سياسي و به‌طور مشخص دولت، بر رفتار اجتماعي افراد تأثيرگذار است. به‌طوري‌كه افزايش اعتماد به دولت تأثير مثبتي بر كاهش شيوع بيماري به‌واسطه رعايت بيشتر پروتكلهاي بهداشتي از سوي مردم دارد. ازاين‌رو نهادهاي حاكميتي به‌ويژه دولت بايد روشهايي براي جلب اعتماد عمومي نسبت به عملكرد خود در دوران شيوع كرونا داشته باشند تا تلاشهايشان در راستاي كنترل و مهار اين بيماري همه‌گير بي‌نتيجه نماند.