تجارب زيسته دانشجويان از پيامدهاي قرنطينه خانگي در همه‌گيري كوويد-19

مقد‌‌‌‌مه: روايت بيماري انسان، روايت هراسها، تنهاييها و تهديدهايي است كه بسان طاعون بر زندگي آوار مي‌شوند و انسان هراسان را به كنج انزوا و فاصله‌گيري از جامعه و تن‌دادن به قرنطينه سوق مي‌دهند. يكي از بيماريهاي نوپديد عصر حاضر ويروسي از خانواده كروناويروسها به نام كوويد-19 است. گسترش بسيار سريع اين بيماري از مهم‌ترين ويژگي اين ويروس بوده و تعداد زيادي از كشورهاي دنيا را با چالشهاي بزرگ روان‌شناختي، اقتصادي، مذهبي و سياسي مواجه كرده است. روش: پژوهش حاضر با هدف شناسايي پيامدهاي قرنطينه خانگي در همه‌گيري كوويد-19 انجام شد. مشاركت‌كنندگان تحقيق دانشجويان كارشناسي ارشد دانشگاه علامه طباطبائي تهران بودند. اين پژوهش با رويكرد كيفي و روش تحليل روايت انجام گرفت. اطلاعات پژوهش از طريق مصاحبه‌هاي روايتي نيمه‌ساختاريافته در فضاي مجازي با 24 نفر از دانشجويان كه تجربه حداقل 10 روز قرنطينه در خانه را داشتند و از اطلاعات كافي درباره موضوع پژوهش برخوردار بودند، جمع‌آوري شد. روش نمونه‌گيري در اين پژوهش، نمونه‌گيري هدفمند بود. براي تحليل داده‌ها از روش تحليل مضمون براون و كلارك (2006) استفاده شد. يافته‌ها: چهار مضمون اصلي ترس از بيماري، محروميت و ملال، ترديدهاي فكري و عملي و دغدغه‌هاي تحصيلي و شغلي از پيامدهاي قرنطينه خانگي بودند. بحث: گرچه قرنطينه خانگي يكي از روشهاي كنترلي و پيشگيرانه از گسترش بيماريهاي عفوني در كنار ساير روشها است؛ اما همواره از مهم‌ترين چالشهاي پيش روي افراد در زمان شيوع اين نوع بيماري و از جمله دلايل نگرانيها و مشكلات افراد در قرنطينه خانگي است.