رابطه اندازه دولت با شادكامي

مقدمه: اگرچه استفاده از رويكرد اقتصاد شادكامي سابقه چنداني ندارد، اما از آن‌جا كه سياست‌گذاران عموما براي افزايش رفاه و رضايت عمومي تصميم‌ گيري مي‌كنند، كميت‌بخشي به مفهوم رفاه ذهني و بررسي عوامل مؤثر بر آن به‌منظور بهبود شادي در جامعه اهميت پيدا مي‌كند. روش: هدف از اين پژوهش بررسي اثر اندازه دولت بر شادكامي افراد در دو رژيم مختلف با توجه به سطح توسعه انساني در 110 كشور منتخب براي دوره 2006 تا 2017 است. به اين منظور از رگرسيون پانل آستانه‌اي استفاده شده است. اطلاعات موردنياز اين تحقيق شامل متغير شادكامي از بانك اطلاعات جهاني شادكامي، نرخ رشد اقتصادي، نرخ بيكاري، نرخ تورم و اندازه دولت از پايگاه داده بانك جهاني و شاخص توسعه انساني از برنامه توسعه سازمان ملل متحد جمع‌آوري شده است. يافته‌ها: متغيرهاي اندازه دولت، رشد اقتصادي، تورم و بيكاري اثر معناداري بر شادكامي دارند. با توجه به حد آستانه محاسبه شده براي متغير توسعه انساني (577/ 0) اثر اندازه دولت بر شادكامي در دو حالت مختلف با توجه به سطح توسعه انساني متفاوت است. بحث: با توجه به يافته‌هاي تحقيق افزايش اندازه دولت در پايين‌تر از مقدار آستانه توسعه انساني منجر به كاهش شادكامي افراد جامعه مي‌شود اما پس از عبور از آستانه توسعه انساني با افزايش اندازه دولت، شادي افراد بيشتر مي‌شود كه نشان‌دهنده كارآمدي سياستهاي دولت است. همچنين با افزايش رشد اقتصادي، شادي افزايش و با افزايش تورم و بيكاري شادي كاهش مي‌يابد و نكته قابل ‌توجه اين است كه اثر منفي بيكاري نسبت به اثر منفي تورم بيشتر است.