نقش سواد سلامت در مواجهه با اضطراب ناشي از بيماري كوويد-۱۹

مقدمه: تجارب كشورهاي مختلف و نيز نتايج تحقيقات متعدد نشان مي دهد كه رفتارهاي ارتقاء دهنده ي سلامت براي حفظ سلامتي شهروندان، ضروري است و افراد با سواد سلامت ناكافي، وضعيت سلامتي ضعيف تري دارند، اين رابطه در دوران پرمخاطره كوويد-۱۹ كه باعث اضطراب شهروندان شده است، اهميتي دوچندان مي يابد. از اين روي هدف اصلي مطالعه حاضر بررسي نقش سواد سلامت در نوع مواجهه با اضطراب ناشي از بيماري كوويد-۱۹دربين شهروندان تهراني است. روش: اين مطالعه توصيفي- تحليلي با روش پيمايش بر روي ۳۸۴ نفر از شهروندان بالاي ۲۰ سال شهر تهران صورت گرفته است. نمونه گيري با نرم افزار Sample Power انجام شده و داده ها با استفاده از دو پرسشنامه سواد سلامت ايرانيان منتظري و همكاران و اضطراب ناشي از كوويد-۱۹ جمع آوري شده اند. جهت محاسبه ي پايايي ازآلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي و براي كسب اعتبار لازم از اعتبار صوري بهره گرفته شده است. يافته ها: ميانگين نمرات اضطراب ناشي از بيماري كوويد-۱۹در مردان كمتر و در زنان بيشتر بوده است، همچنين ابعاد سواد سلامت(خواندن، ارزيابي، فهم و درك، تصميم گيري و رفتار و دسترسي) قادر به تبيين حدوداً ۴۷ درصد اضطراب ناشي از بيماري كوويد-۱۹ هستند. بحث: در مجموع اضطراب ناشي از بيماري كوويد- ۱۹، در ميان شهروندان زياد است و با توجه به رابطه ي مستقيم سواد سلامت وكنترل اضطراب ناشي از كوويد-۱۹، لزوم انجام برنامه هاي آموزش سلامت محور براساس حيطه هاي رفتارهاي ارتقاء دهنده سلامت و مولفه هاي سواد سلامت پيشنهاد مي شود.