تعيين سياست بازپرسازي موجودي و انتخاب تأمين‌كننده در زنجيره‌‌تأمين يكپارچه كالاي فاسدشدني

انتخاب تأمين كننده و همچنين تعيين سياست مناسب بازپرسازي، همواره يكي از دغدغه هاي اصلي در سيستم هاي توليدي و زنجيره‌تأمين است. در اين مقاله يك زنجيره‌تأمين يكپارچه خريدار-تأمين‌كننده براي كالاي فاسدشدني مورد بررسي قرار مي‌گيرد. خرده‌فروش، محصول موردنياز خود از توليدكنندگان مختلف تأمين مي كند. محصول خريداري شده از توليدكنندگان از نوع محصولات فسادپذير است و نرخ فساد آن به‌صورت درصد ثابتي از سطح موجودي خرده‌فروش و توليدكنندگان بيان مي‌شود. در چنين شرايطي، انتخاب تأمين‌كنندگان و تعيين ميزان خريد از هر تأمين‌كننده تأثير به‌سزايي در بهينه‌سازي زنجيره تأمين دارد. خرده‌فروش بر اساس تقاضاي مشخص و ثابت مشتريان نهايي سعي مي‌كند سياست بهينه‌ي بازپرسازي خود را تعيين كند و بر اساس اين سياست بهينه، فرآيند خريد مواد اوليه از توليدكنندگان و همچنين زمان خريد و حجم خريد از هر توليدكننده مشخص خواهد شد. در اين ميان آن دسته از تأمين‌كنندگاني كه توانايي تأمين محصول با كمترين هزينه در زمان مقرر را دارند، انتخاب مي‌شوند. هدف اصلي در اين مقاله انتخاب تأمين كنندگان و تعيين سياست بازپرسازي به‌گونه اي‌كه كل هزينه‌هاي زنجيره تأمين شامل هزينه هاي خرده‌فروش و تأمين كنندگان حداقل شود. در اين مدل از رويكرد برنامه ريزي خطي مختلط عدد صحيح استفاده شده است. درنهايت اين مدل با يك مثال عددي بررسي شد.