شماره ركورد :
1314178
عنوان مقاله :
مقايسه تمرين هوازي پيوسته و نا‌‌پيوسته بر پاسخ سلول‌هاي بنيادي، گلبول‌هاي سفيد و مدت زمان بستري در بيماران كانديداي پيوند سلول‌هاي بنيادي خونساز اتولوگ
پديد آورندگان :
كسروي ، كيميا دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - گروه تخصصي تربيت بدني و علوم ورزشي , غزاليان ، فرشاد دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - گروه تخصصي تربيت بدني و علوم ورزشي , گائيني ، عباسعلي دانشگاه تهران - دانشكده تربيت بدني - گروه فيزيولوژي ورزشي , حاجي فتحعلي ، عباس دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - مركز تحقيقات پيوند سلول هاي بنيادي خون ساز , غلامي ، ماندانا دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - گروه تخصصي تربيت بدني و علوم ورزشي
از صفحه :
111
تا صفحه :
123
كليدواژه :
تمرين هوازي , موبيليزاسيون , سلول‌هاي بنيادي خونساز , پيوند اتولوگ
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: هدف پژوهش حاضر، مقايسه دو نوع تمرين هوازي بر پاسخ سلول هاي بنيادي، گلبول هاي سفيد و مدت زمان بستري قبل از پيوند اتولوگ است. سرطان روند رشد كنترل ناپذير در توليد مثل سلول هاي بدخيم است. براي درمان بسياري از بيماري هاي بدخيم وغير بدخيم خوني به پيوند سلول هاي بنيادي خون ساز نياز است كه از راه شيمي درماني يا پرتودرماني، سلول هاي خون ساز و سيستم ايمني فرد را حذف و با سلول هاي بنيادي جايگزين مي شود. موفقيت پيوند تا حد زيادي به ميزان سلول هاي بنيادي بستگي دارد. هر چه ميزان سلول ها بيشتر باشد، پيوندپذيري سريع تر انجام مي شود و بيمار زودتر ترخيص مي شود. روش كار: 60 بيمار در رده سني 69-22 سال به طور تصادفي ساده انتخاب و به سه گروه 20 نفره (گروه هوازي پيوسته، هوازي ناپيوسته و گروه كنترل) تقسيم شدند. برنامه تمرين هوازي شامل راه رفتن روي تردميل (بر اساس توانايي بيمار) به طور پيوسته و ناپيوسته به مدت 30 دقيقه صبح و بعد از ظهر، با در نظر گرفتن ميزان درك تلاش، به مدت هفت روز متوالي دوره موبيليزاسيون انجام شد.گروه كنترل تا پايان پژوهش مداخله اي دريافت نكردند. نمونه خون صبح روز قبل و بعد از موبيليزاسيون گرفته شد و ميزان CD34 ,MNC و WBC به صورت مطلق شمارش شد. تعداد روزهاي بستري نيز بعد از ترخيص بيمار شمارش شد. براي تجزيه و تحليل آماري از آزمون كاي- اسكوار، تحليل كوواريانس (آنكوا) و آزمون مقايسه چندگانه استفاده شد. ميزان p كمتريا مساوي 0/05 معنادار در نظر گرفته شد. يافته ها: فعاليت هوازي پيوسته و ناپيوسته با شدت متوسط سبب افزايش تعداد سلول ها در مقايسه درون گروهي در هر سه گروه و كاهش تعداد روزهاي بستري در گروه پيوسته مي شود. در بررسي مقايسه فعاليت هوازي پيوسته و ناپيوسته، افزايش ميزان سلول هاي CD34 و MNC در گروه پيوسته به طورمعنا داري نسبت به گروه ناپيوسته بيشتر بود (اين مورد را در مقاله اي به زبان انگليسي كه در رفرنس ها اشاره شده است، چاپ شده است.) ولي از نظر متغير WBC بين گروه ها پيوسته و ناپيوسته اختلاف معناداري وجود نداشت و هم چنين تعداد روزهاي بستري در گروه پيوسته در مقايسه با گروه ناپيوسته كمتر بود (P≤0.05). نتيجه گيري: فعاليت ورزشي هوازي پيوسته و ناپيوسته با شدت متوسط، به طور معناداري سبب افزايش سلول هاي بنيادي خون ساز مي شود و هم چنين تعداد روزهاي بستري بيمار در بخش پيوند، در گروه پيوسته در مقايسه با گروه ناپيوسته كمتر بود. اگر چه اين افزايش در ميزان سلول ها و كاهش در تعداد روزهاي بستري، در نتيجه تمرين هاي هوازي پيوسته بيش از تمرين هاي ناپيوسته بود و به سبب نقش بالقوه اين سلول ها در پيوندپذيري، احتمالاً مي تواند به پروسه پيوند كمك كند.
عنوان نشريه :
پژوهش‌ در پزشكي‌
عنوان نشريه :
پژوهش‌ در پزشكي‌
لينک به اين مدرک :
بازگشت