تأثير رهبري مشاركت جو بر تحقق رويكرد پيشگيرانه پليس محله محور با نقش ميانجي دانش سازماني

زمينه و هدف: تحقق رويكرد محله محور به ويژه در حوزه پيشگيري از جرم نيازمند سبك مديريت و الزاماتي است كه پياده سازي آن را آسان نمايد. پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير رهبري مشاركت جو بر تحقق رويكرد پيشگيرانه پليس محله محور با نقش ميانجي دانش سازماني انجام شده است.روش: پژوهش حاضر كاربردي و به روش توصيفي-تحليلي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش حاضر را مديران لايه اول كلانتري هاي تهران بزرگ به عنوان نمونه آماري به شكل طبقه اي و تصادفي انتخاب شدند. داده ها از طريق پرسش نامه استاندارد رهبري مشاركت جو و پرسش نامه محقق ساخته در حوزه پليس محله محور و دانش سازماني در طيف پنج درجه اي ليكرت جمع آوري شد. پايايي پرسش نامه از طريق آزمون آلفاي كرونباخ و روايي آن از طريق روايي صوري مورد تأييد قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون و مدل معادلات ساختاري با كمك نرم افزارهاي ليزرل و SPSS21 استفاده شد.يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه 78% درصد از تغييرات رويكرد پيشگيرانه پليس محله محور و 94% از تغييرات دانش سازماني توسط رهبري مشاركت جو پيش بيني مي شود. تأثير دانش سازماني بر اجراي رويكرد پيشگيرانه پليس محله محور معادل  88% مثبت و معني دار است. از طرفي تأثير غيرمستقيم رهبري مشاركت جو بر پياده سازي رويكرد پيشگيرانه پليس محله محور به ميزان 73% درصد تعيين شد.نتيجه گيري: براي پياده سازي رويكرد پيشگيرانه پليس محله محور بايد نسبت به تقويت شاخص هاي سبك مديريت مشاركت جو كه به طور مستقيم بر تحقق پليس محله محور و از طريق دانش سازماني نيز اجراي آن را تسهيل مي كند، اقدام نمود. از طرفي تقويت شاخص هاي دانش سازماني در سازمان نيز به پياده سازي رويكرد پليس محله محور كمك مي كند.