سينتيك واجذب مس در يك خاك لوم شني آلوده شده به مس با كاربرد بيوچار اصلاح شده

آلودگي و انباشتگي فلزات سنگين در خاك يكي از مهمترين چالش هاي زيست محيطي مي باشد كه زندگي گياهان، حيوانات و انسان ها را تهديد مي نمايد. يكي از روش هاي مؤثر در جهت كاهش اثرات زيان آور فلزات سنگين در خاك هاي آلوده افزودن بيوچار به عنوان يك ماده اصلاح كننده به خاك مي باشد. در اين پژوهش كارايي بيوچار پوست نرم بادام و پوست برنج (دماي گرماكافت 500 درجه سانتي گراد) همچنين بيوچار اصلاح شده آن ها با NaOH و HNO3 جهت به حداقل رساندن آلودگي خاك به مس مورد بررسي قرار گرفت. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار اجرا شد. به همين منظور دو تيمار بيوچار پوست نرم بادام و پوست برنج (اصلاح نشده و اصلاح شده با NaOH و HNO3) در سطوح شاهد (بدون بيوچار) و چهار درصد وزني استفاده گرديد. به خاك هر گلدان مس در سه سطح (صفر، 50 و 200 ميلي گرم بر كيلوگرم) از منبع نمك سولفات مس (CuSO4.5H2O) اضافه شد. در اين راستا مدل هاي سينتيك واجذب مس مورد ارزيابي قرار داده شدند. در دوره هاي زماني مختلف از 30 دقيقه تا 48 ساعت به وسيله EDTA عصاره گيري انجام شد و غلظت مس موجود در نمونه ها تعيين گرديد. نتايج نشان داد كاربرد بيوچارهاي اصلاح شده در تمام زمان ها باعث كاهش معني دار واجذب مس نسبت به تيمار شاهد گرديد. بين بيوچار پوست نرم بادام و پوست برنج و همچنين تركيبات اصلاح كننده بيوچارها اختلاف معني داري از نظر آماري در سطح 5 درصد وجود داشت. بيوچار پوست برنج اصلاح شده نسبت به بيوچار پوست نرم بادام اصلاح شده موثرتر مي باشد. بيوچار پوست برنج اصلاح شده با NaOH در مقايسه با بيوچار پوست نرم بادام اصلاح شده در غلظت 50 و 200 ميلي گرم بر كيلوگرم در زمان 480 دقيقه، به ترتيب به مقدار 21 و 37 درصد كاهش نشان داد. معادله تابع تواني به دليل ضريب تبيين بالا و خطاي استاندارد پايين به عنوان بهترين معادله سينتيك واجذب مس معرفي شد.