تحليل حساسيت تبخير و تعرق مرجع در اقليم مرطوب حاشيه جنوبي درياي خزر

تغيير در متغيرهاي اقليمي مؤثر بر دسترسي به منابع آب مي تواند نقش كليدي در توسعه پايدار كشاورزي و محيط زيست داشته باشد. ET0 پس از بارش مهمترين متغير اثرگذار بر دسترسي به منابع آب است. بنابراين مطالعه حاضر به بررسي تغييرات زماني و مكاني ET0، تحليل روند، تحليل حساسيت و تحليل سهم نسبي متغيرهاي اقليمي شامل ساعات آفتابي (SD)، رطوبت نسبي (RH)، سرعت باد (WS)، فشار هوا (P)، دماي حداكثر (Tmax) و حداقل (Tmin) براي يك دوره 30 ساله (2017 - 1988) در 7 ايستگاه سينوپتيك حاشيه جنوبي درياي خزر در مقياس هاي زماني مختلف مي پردازد. توزيع مكاني ET0 در حوزه درياي خزر نشان داد كه ET0 از غرب به شرق افزايش مي يابد. روند تغييرات زماني ET0 نشان داد كه در مقياس زماني سالانه و ماهانه شامل ماه هاي مارس، مي، ژوئن، جولاي، آگوست و سپتامبر تمام ايستگاه ها در سطح معني داري 5 درصد داراي روند صعودي بودند. در حاليكه نتايج تحليل حساسيت نشان داد كه ET0 بيشترين حساسيت را به متغيرهاي RH ، Tmax و WS دارد، اما نتايج تحليل نرخ سهم نسبي متغيرهاي اقليمي نشان داد كه متغيرهاي RH، WS و Tmin بترتيب كنشگران اصلي ET0 در كرانه جنوبي درياي خزر در طول 30 سال گذشته هستند.