بررسي تأثير تعداد، جنس و چيدمان پيچ‌ها بر عملكرد اتصالات صلب پيچي تحت آتش

تحقيق حاضر به بررسي تأثير تعداد، جنس و چيدمان پيچ‌ها بر عملكرد اتصالات صلب پيچي تحت آتش مي‌پردازد. در اين مطالعه، 6 نمونه اتصال گيردار پيچي با ورق انتهايي با مشخصات مصالح A490 و A300 در نرم‌افزار ABAQUS مدل‌سازي و تحت آتش مورد تحليل ديناميكي غيرخطي قرار گرفته‌اند. با بررسي نتايج، بيشترين تنش در پيچ با مصالح A300 رخ داده است. اين امر به دليل پايين‌تر بودن تنش تسليم پيچ‌هاي A300 نسبت به A490 است؛ زيرا پيچ‌هاي A300 در تنش‌هاي پايين‌تري جاري‌شده و با وارد شدن به ناحيه پلاستيك، باعث مي‌شود ورق‌هاي فولادي بيش‌تر درگير شده و مقادير تنش به‌خصوص در اطراف سوراخ‌هاي پيچ‌ افزايش يابد. تنش نمونه‌ها‌ي CON.M22-8B-A490 و CON.M18-12B-A490-T2 حدوداً داراي 4 درصد اختلاف مي‌باشند. بدين ترتيب اين مقدار تغييرمكان براي نمونه‌هاي با مصالح A300 فقط تا مقدار تنش 240 مگاپاسكال كه برابر با تنش تسليم مصالح A300 است پيشروي كرده است.كرنش پيچ‌ها با مصالح A490 براي نمونه‌هاي CON.M22-8B-A490 و CON.M18-12B-A490-T2 حدود 59 درصد و براي نمونه‌هاي CON.M18-12B-A490 و CON.M22-8B-A490-T2 حدود 67 درصد مي‌باشد. كرنش پيچ‌ها با مصالح A490براي نمونه هاي CON.M22-8B-A490 و CON.M18-12B-A490-T2 حدود 38 درصد و براي نمونه‌هاي CON.M22-8B-A490 و CON.M18-12B-A490 حدود 20 درصد مي‌باشد. مقدار تغييرمكان براي نمونه‌هاي CON.M22-8B-A300 و CON.M18-12B-A300-T2 به ترتيب بيشترين و كمترين تغييرمكان قائم كه حدوداً داراي 25 درصد اختلاف مي‌باشند. در نمونه‌هاي CON.M18-12B، CON.M22-8B و CON.M18-12B-T2 كه مصالح پيچ با هم تفاوت دارد احتلاف به ترتيب 15، 24 و 44 درصد مي‌باشد. استفاده از مصالح با تنش تسليم و گسيختگي پايين‌تر منجر به جاري شدن اتصال در دماي پايين‌تر شده و تاب آوري آن را در برابر آتش كاهش مي‌دهد.