بررسي رفتار چرخه‌اي انواع اتصالات خمشي تير با مقطع كاهش يافته در بال

امروزه در طراحي اتصالات‌ خمشي سازه‌هاي فولادي استفاده از روش‌هاي نوآورانه‌اي همچون روش كاهش مقطع در ميان طراحان رواج فراواني يافته است. روش كاهش مقطع با تضعيف تعمدي تير در قسمتي نزديك به محل اتصال تير و ستون باعث كاهش كرنش‌هاي پلاستيك اتصال و تشكيل مفصل پلاستيك در تير مي‌شود. در اين تحقيق، تأثير كاهش مقطع بال تير (RBS) در مقاومت اتصال از طريق دور كردن مفصل پلاستيك از بر ستون و همچنين عملكرد بهينه‌ي اشكال مختلف كاهش مقطع در بال تير از طريق شاخص‌هاي مختلف نظير منحني هيسترزيس، نمودار بارافزون، استهلاك انرژي توسط اتصال و ... مورد بررسي قرار گرفته است. در اين تحقيق، مدل-سازي و تحليل غيرخطي 10 نمونه‌ي كاهش مقطع بال تير بعلاوه يك نمونه بدون كاهش مقطع تير با استفاده از نرم افزاراجزا محدودي آباكوس تحت بارگذاري چرخه‌اي صورت گرفته است. نتايج نشان داد، تمام مدل‌هاي داراي كاهش مقاطع، توانايي انتقال محل تشكيل كرنش‌هاي پلاستيك يا همان مفصل پلاستيك را به داخل تير و دورتر از بر ستون دارند. در ميان همه‌ي روش‌هاي كاهش مقاطع، روش كاهش مقطع بال تير با سوراخ‌هاي نابرابر و بزرگ شونده رو به داخل تير عملكرد بهتري را نسبت به ساير نمونه‌ها از خود نشان داده است. ميزان استهلاك انرژي در نمونه‌ي حاوي اين روش كاهش مقطع نسبت به نمونه‌ي مرجع بدون كاهش 68 درصد افزايش داشته است كه اختلاف قابل توجهي نسبت به ساير نمونه‌ها داشته است. ظرفيت خمشي نمونه‌ي داراي كاهش مقطع بال تير با سوراخ‌هاي نابرابر و بزرگ شونده رو به داخل تير، عملكرد چرخه‌اي مناسب‌تري را نشان داده است، مقادير ظرفيت خمشي در نمونه‌‌ي مذكور نسبت به نمونه‌ي مرجع بدون كاهش 33 درصد كاهش يافته است. اين موضوع باعث پلاستيك شدگي زودتر و اتلاف انرژي بيشتر نسبت به ساير نمونه‌ها مي‌شود.