مطالعه آزمايشگاهي اتصال ديافراگم خارجي تير I شكل به ستونهاي دايره اي توخالي

استفاده از ستون هاي دايره اي شكل در سازه هاي فولادي به دليل مقاومت خمشي بالا حول هر يك از محورهاي اصلي متعامد، انعطاف پذيري بالا و قابليت اتلاف انرژي و حساسيت كم به كمانش موضعي، كاربرد وسيعي دارند. اين مقاطع توخالي اغلب به صورت نورد شده و يا ساخته شده با ورق مورد استفاده قرار مي گيرند. مهم ترين ضعف اين مقاطع مربوط به حالتي است كه از اين مقاطع به عنوان بخشي از قابهاي خمشي در مناطق با لرزه خيزي زياد استفاده شود. در اين حالت عليرغم الزام آيين نامه ها به اجراي ورق پيوستگي در امتداد بالهاي تير، به علت شكل بسته ستونهاي دايره اي نسبت به ساير مقاطع و عدم دسترسي به درون آنها براي جوشكاري، اجراي ورق هاي پيوستگي ممكن نبوده و يا با دشواري هاي فراواني همراه مي باشد. در اين مقاله، يك نوع اتصال ديافراگم خارجي بين تير I شكل و ستون دايره اي توخالي معرفي و در يك مطالعه آزمايشگاهي، رفتار و مقاومت آن در حالات مختلف جوشي و پيچي، تحت اثر بارگذاري چرخه اي مورد بررسي قرار مي گيرد. نتايج نشان مي دهد اتصال مذكور عملكرد مناسبي در تامين صلبيت اتصال داشته و از مقاومت و شكل پذيري مناسبي برخوردار مي باشد و مي تواند در ساختمانهاي فولادي با ستون هاي دايره اي مورد استفاده قرار گيرد. همچنين اتصال ديافراگم خارجي تير I شكل به ستون دايره اي با استفاده از اتصالات پيچي مضاعف ضمن دارا بودن مقاومت مطلوب داراي بيشترين مقدار سختي موثر، شكل پذيري و قابليت اتلاف انرژي مي باشد ضمن اينكه به دليل استفاده از پيچ و مهره اجراي آن آسانتر بوده و قابليت تعويض سريع، پس از آسيب هاي ناشي از زلزله را دارد. نتايج اين بررسي نشان داد استفاده از جوش در اين نوع اتصال، در حالت ستون دايره اي توخالي، چندان مطلوب نيست.