شناسايي محل و شدت آسيب در زيرسازه شابلوني سه‌پايه توربين بادي دور از ساحل با استفاده از روش انرژي كرنشي مودال بهبوديافته و الگوريتم ژنتيك

پايه‌ توربين‌هاي بادي فراساحلي در اعماق مختلف دريا سازه‌هاي متنوعي دارند. در اعماق بين 30 تا 50 متري، استفاده از زيرسازه جكت به عنوان يك راه حل اقتصادي براي توربينهاي بادي فراساحلي توصيه شده است. در طي عمر سرويس سازه، زيرسازه توربينهاي بادي دور از ساحل در معرض آسيبهايي هستند كه مي تواند عمر سرويس آنها را كاهش دهد. اين مشكل در نواحي حساس نظير عرشه، اتصالات يا ناحيه پاشش كه بيشتر در معرض آسيب هستند شديدتر مي شود. روش انرژي كرنشي مودال، يكي از روشهاي غير مخرب و كاربردي است كه در آن با استفاده از تغيير در خصوصيات ديناميكي سازه به شناسايي مكان و تعيين شدت آسيب در سازه پرداخته مي شود. در ساليان اخير، اصلاحاتي بر نسخه اوليه اين روش صورت گرفته كه يكي از آنها، در نظر گرفتن فركانسهاي طبيعي در تعيين شدت آسيب است. در اين مقاله با استفاده از روش انرژي كرنشي مودال بهبود يافته و با در نظر گرفتن فركانسهاي طبيعي در تعيين مكان آسيب، به شناسايي مكان و تعيين شدت آسيب در اعضاي واقع در عرشه و ناحيه پاشش آب در زيرسازه تريپاد توربين بادي فراساحلي پرداخته شده است. نتايج نشان داد كه روش بهبود يافته دقت بالاتري در مكان يابي آسيب نسبت به روش اوليه (شاخص استابس) دارد. همچنين، آسيبهاي تكي و چندگانه، با شدت كم و زياد، توسط اين روش با دقت مناسبي پيش بيني گرديد. همچنين بكارگيري الگوريتم ژنتيك در تعيين شدت آسيب، باعث شد شدت آسيبها در اعضاء با دقت بسيار خوبي به دست آيند.