ويژگي منظر شفابخش از حيث بهره‌مندي كودكان داراي اختلال درخودماندگي

كودكان داراي اختلال درخودماندگي، طبقه‌اي حساس از جامعه كشورند كه طراحي فضاهاي معماري و شهرسازي، منوط بر توجه به نيازها و ويژگي‌هاي آن‌هاست. در بيان ديگر صرفاً درمان اين كودكان محدود به محيط‌هاي بيمارستاني و درماني شده و فضاي شهري به‌ويژه فضاهاي سبز نقش‌آفريني مناسبي براي حضور ايشان به فضاي اجتماعي ندارند. اين مسئله در حالي است كه در بحث فضاهاي سبز، شفابخشي منظر از حيث درمان موضوعيتي قابل‌بحث و حائز اهميت است كه مي‌تواند كمك شاياني به مسير درمان و سلامتي كودكان اوتيسم دارا باشد. اين پژوهش بر آن است تا با توصيف چالش درخودماندگي و مطالعه رويكردهاي درماني كودكان مبتلابه اوتيسم، ضمن بيان توصيفي از ويژگي‌هاي اين نوع كودكان در برخورد با محيط، عوامل مؤثر در خصوص حضور ايشان در منظر شهري موردتوجه قرار داده و راهبردهايي براي طراحي پارك‌هاي شفابخش را از اين دريچه مطرح سازد. اين پژوهش باهدف كاربردي و بر پايه منطق توصيفي - تحليلي و با روش كيفي ضمن بهره‌مندي از مطالعات نظري پيرامون محيط و نوع بيماري، با طبقه‌بندي مصاحبه‌هاي صورت گرفته از پزشكان، روانشناسان و مادران كودكان داراي اختلال درخودماندگي و مشاهدات مستقيم صورت گرفته است. در پايان مي‌توان چنين بيان نمود كه منظر شفابخش با توجه به بهره‌مندي از فضايي چند حسي و مستعد در حضور اجتماع در فضاي آزاد مي‌تواند در صورت بهره‌مندي از فضايي قابل‌كنترل و رعايت مؤلفه‌هاي كالبدي نه‌تنها در كاهش آسيب به كودكان بلكه درزمينهٔ درمان نيز بازدهي مناسبي داشته باشد.

Treatment of children with autism is limited to hospital and treatment spaces, and urban spaces, especially green spaces, do not play a suitable role in their presence in the social setting. In terms of green spaces, landscape healing is debatable and significant, and in terms of therapy, it can be beneficial to the treatment and health of autistic children. This research besides presenting a descriptive description of the characteristics of autistic children in dealing with the environment, and considering the effective factors regarding children's presence in the urban landscape, proposes strategies for designing healing parks through this perspective. This research is done with an applied purpose, based on descriptive-analytical logic and with a qualitative method and classifying interviews with physicians, psychologists, and mothers of children with autism, benefiting from theoretical studies on the environment and disease type. The healing landscape, considering the benefit of a multi-sensory and prone space in the community presence in the open space, can suitably impact the treatment of children, if it benefits from a controllable space and observes physical components in reducing harm to children from the environment.