ارزيابي شكنندگي و فروريزش تدريجي قاب‌هاي فولادي با مهاربند واگرا با استفاده از تحليل ديناميكي افزايشي

امروزه بطور گسترده‌اي سازه‌هاي مهاربندي شده خارج از مركز براي جذب انرژي زلزله با استفاده از المان تيرپيوند روي تيرها بكار گرفته مي‌شوند. عملكرد اين سيستم به صورت تسليم المان تيرپيوند در هنگام زلزله و جذب انرژي توسط اين المان و ايمن شدن سازه اصلي تعريف شده است. طول تيرپيوند به عنوان پارامتر موثر بر نوع رفتار تيرپيوند بصورت برشي يا خمشي بيان شده است، كه تعيين كننده عملكرد لرزه‌اي و ميزان جذب انرژي زلزله توسط اين المان در اين نوع قاب‌هاي مهاربندي شده است. در اين تحقيق با استفاده از تحليل‌هاي ديناميكي افزايشي روي قاب‌هاي فولادي تحت ركوردهاي دور از گسل و با انجام مراحل مدلسازي در نرم افزارPython نسخه 3.8 و استفاده از كتابخانه OpenSeesPy ، متغيرهاي خرابي و اعتماد قاب‌ها مورد بررسي قرار گرفته است. در اين تحقيق دو نمونه قاب 6 و 12 طبقه با تغيير در طول تيرپيوند برشي از 0.40، 0.60و 0.80مورد بررسي و مطالعه قرار گرفته‌اند. نتايج نشان مي‌دهد كه رفتار تيرپيوند متاثر از خصوصيات ركورد زلزله است و ميزان ظرفيت دوران تيرهاي پيوند با طول يكسان براي ركوردهاي مختلف زلزله متفاوت بدست آمده است. نتايج تحليل ديناميكي افزايشي روي قاب‌هاي مذكور با طول تيرهاي پيوند متفاوت نشان مي‌دهد كه طول تيرپيوند برشي كوتاه در قاب‌هاي با ارتفاع متوسط منتج به رفتار لرزه‌اي بهتري شده است و بايد طول بهينه مناسب تيرپيوند پس از ارزيابي لرزه‌اي تحت ركورد‌هاي مختلف انتخاب گردد. حداكثر شتاب فروريزش ميانه در اين تحقيق براي قاب‌هاي 6 طبقه در طول تيرپيوند 0.60 متر 5.10 و براي قالب 12 طبقه در طول تيرپيوند 0.60 متر 4.20 برابر شتاب گرانش زمين بدست آمده است.