بررسي و استخراج نسبت مقاومت‌هاي فشاري بتن‌هاي حاوي زئوليت و بنتونيت، برحسب ابعاد و نوع نمونه‌ها (مكعبي و استوانه‌اي) در دماهاي مختلف

توليد سيمان يكي از مهم‌ترين عوامل آلودگي محيط زيست و و دماهاي بالا يكي از عوامل آسيب به سازه‌هاي بتني مي‌باشد. در اين مقاله تاثير جايگزيني زئوليت (6 و 10 درصد وزني سيمان) و بنتونيت (6 و 10 درصد وزني سيمان) در ابعاد و اشكال مختلف (استوانه‌اي و مكعبي) و در دماهاي 28، 150، 300 و 700 درجه سانتي‌گراد بر مشخصات مكانيكي بتن مورد بررسي قرار گرفته است. ابعاد مورد بررسي براي نمونه‌هاي مكعبي 100×100×100، 150×150×150 و 200×200×200 ميلي‌متر و براي نمونه‌هاي استوانه‌اي 100×200 و 150×300 ميلي‌متر مي‌باشد. نتايج نشان مي‌دهد كه جايگزيني سيمان با زئوليت و بنتونيت در سن 90 روز و در دماي محيط سبب افزايش مقاومت فشاري نسبت به نمونه بتن معمولي مي‌شود. اين بررسي در دماهاي مختلف نشان مي‌دهد كه با حرارت‌دادن به نمونه‌هاي مكعبي و استوانه‌اي حاوي 10 درصد بنتونيت در دماي 150 درجه سبب افزايش 40 درصدي مقاومت فشاري نسبت به نمونه حرارت‌نديده نظير خود شده است. دماي 300 و 700 درجه سانتي‌گراد به ترتيب حدودا 10 و 78 درصد سبب كاهش مقاومت كششي در نمونه‌هاي استوانه‌اي حاوي مواد پوزولاني شده است. تحليل xrd بر روي نمونه‌هاي بتني در سن 28 روز انجام شده است. اختلاف ضريب تبديل نمونه‌هاي مكعبي و استوانه‌اي در اين پژوهش نسبت به ضرايب آيين‌نامه كمتر از 10 درصد مي‌باشد.