ارزيابي بهينه سازي بهره وري انرژي بر اساس تحليل انرژي چرخه عمر ساختمان (مطالعه موردي؛ يك ساختمان آموزشي در شهر تهران)

هنگاميكه جنبه بهينه سازي بهره وري انرژي در مديريت پروژه هاي ساختماني مد نظر قرار داده شود، يكي از بهترين معيارهاي ارزيابي، تحليل انرژي چرخه عمر ساختمان، شامل انرژي نهفته در ساخت‌وساز و انرژي بهره برداري در طول عمر ساختمان است. پژوهش حاضر شامل دو گام؛ 1- مطالعه كتابخانه اي، آماري و توصيفي (انتخاب گزينه‌هاي مناسب جهت بهينه سازي انرژي چرخه عمر ساختمان) و 2- مطالعه موردي (تحليل انرژي نهفته ساخت‌وساز و بهره‌برداري ساختمان از طريق مدلسازي در نرم افزار شبيه ساز انرژي ديزاين بيلدر) است. نتايج تحليل انرژي چرخه عمر يك ساختمان آموزشي واقعي در شهر تهران با طول عمر 50 سال، با در نظر گرفتن گرمايش زمين، در سه حالت پايه‌ي موجود، بهينه و بهينه‌ي داراي بام سبز نشان داد؛ كه مقدار انرژي چرخه عمر ساختمانهاي مورد مطالعه بترتيب معادل 51.86، 44.82 و 43.89 گيگاژول بر متر مربع مي‌باشد. همچنين مصرف انرژي ساليانه در دوره بهره برداري ساختمان آموزشي پايه‌ي موجود در اقليم تهران، معادل 0.80 گيگاژول بر متر مربع برآورد گرديد، گرچه اين مقدار در بازه مقادير ارائه شده در تحقيقات جهاني قرار داشت ولي مقدار مصرف انرژي دوره بهره‌برداري اين ساختمان در مقايسه با ارقام جهاني مقدار زياد و قابل توجهي مي‌باشد. نتايج كلي حاكي از آن بود؛ كه مصرف انرژي در طول عمر ساختمان مورد مطالعه، در حالت بهينه و بهينه‌ي داراي بام سبز نسبت به ساختمان پايه موجود، بترتيب حدود 24220 گيگاژول (معادل 3958 بشكه نفت خام) و 27420 گيگاژول (معادل4480 بشكه نفت خام) كمتر مي‌باشد.