بررسي تاثير نسبت هيدروكسيد سديم به سيليكات سديم بر مقاومت فشاري بتن ژئوپليمر حاوي سنگدانه‌هاي بتن بازيافتي: مطالعه آزمايشگاهي و مدلسازي

بتن ژئوپليمري در سال‌هاي اخير به عنوان يك جايگزين سبز براي بتن پرتلند مطرح شده است كه مي‌تواند از اثرهاي منفي زيست محيطي توليد سيمان پرتلند بكاهد. ژئوپليمرها از دو بخش اصلي منبع آلوميناسيليكاتي و محلول فعال‌كننده قليايي ساخته مي‌شوند كه رايج‌ترين منابع آلوميناسيليكاتي متاكائولن و خاكستر بادي است. در اين مطالعه، تاثير سه عامل مختلف نظير، درصد جايگزيني متاكائولين، نسبت Na2Sio3/NaOH و درصد الياف‌ PP بر مقاومت فشاري اين نمونه‌هاي بتني دوستدار محيط‌زيست در سنين 7 و 28 روزه مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه با افزايش نسبت وزني محلول سيليكات سديم به هيدروكسيد سديم مقاومت فشاري بتن افزايش قابل توجهي تا 22 درصد دارد. همچنين در تحليل مقدار جايگزيني ماده متاكائولين در ازاي خاكستر بادي، اينگونه استنتاج شد كه با افزايش درصد جايگزيني متاكائولين تا 30 درصد، مقاومت فشاري نسبت به نمونه شاهد تا حدود 14 درصد افزايش يافت. همچنين به عنوان يك نتيجه كلي، اضافه كردن الياف PP بيشتر از 0.5 درصد حجمي ، تاثير چنداني بر مقاومت فشاري بتن ژئوپليمري نداشته است. در ادامه اين مطالعه با استفاده از روش‌هاي شبكه عصبي مصنوعي و آناليز رگرسيون چندمتغيره مقاومت فشاري مدل‌سازي و رابطه‌اي جهت تخمين مقاومت فشاري بتن ژئوپليمري ارائه گرديده است. بر اساس نتايج بدست‌آمده در مرحله‌ و آزمايش، روش شبكه عصبي مصنوعي در ترم RMSE و MAE به ترتيب با داشتن مقادير 1.998 و 1.589 داراي عملكرد قابل‌قبولي نسبت به روش آناليز رگرسيون چندمتغيره در پيش‌بيني مقادير مقاومت فشاري بتن ژئوپليمري از خود نشان داده اند. همچنين، نتايج آناليز حساسيت نشان داد كه Na2Sio3/NaOH و سن نمونه بيش‌ترين تاثير و الياف PP كمترين تاثير را در پيش‌بيني مقاومت فشاري بتن ژئوپليمري داشته‌اند.