توسعه روش طراحي لرزه اي عملكردي تركيبي براي قاب هاي مهاربندي شده واگراي منظم تحت اثر زلزله حوزه نزديك گسل

پيچيدگي محاسباتي روش‌هاي طراحي لرزه‌اي عملكردي باعث مي‌شود اغلب مهندسين استفاده از روش هاي ساده تر نيرويي را در اولويت قرار دهند. وجود يك ارتباط كاربردي بين روش‌هاي نيرويي و عملكردي مي‌تواند رافع اين چالش باشد. روش تركيبي از نقاط قوت روش طراحي بر مبناي عملكرد و سهولت محاسباتي روش‌هاي طراحي نيرويي برخوردار است. در اين مقاله، قاب‌هايي با تعداد 3، 6، 9، 12، 15 و 20 طبقه با تعداد 3 دهانه به عرض 5متر در نظر گرفته شده است. طول تيرپيوند به‌عنوان يكي ديگر از پارامترهاي مؤثر بر پاسخ، به ميزان 1، 1.75 و 2.50 متر تعريف‌شده است. مدل‌هاي مورد بررسي پس از طراحي به روش كاهش بار و افزايش مقاومت، براي 3 سطح عملكردي استفاده بي‌وقفه، ايمني جاني و آستانه فروريزش و نيز اولين رخداد مفصل خميري، توسعه داده شده‌اند. مدل‌هاي نهايي تحت 20 ركورد نزديك‌گسل داراي خصوصيات پالس‌گونه پيشرونده بكمك تحليل تاريخچه زماني تحليل شده‌اند. در نهايت با بهره‌گيري از الگوريتم ژنتيك، رابطه‌هاي تجربي متناظر براي تعيين ضرايب رفتار، شكل‌پذيري تير پيوند و شكل‌پذيري كلي ارائه شده است. بعلاوه يك فلوچارت جهت طراحي لرزه‌اي قاب‌هاي واگرا به كمك روابط تجربي استحصال شده، ارايه شده است. نهايتا جزييات روش طراحي معرفي شده، با حل يك مثال كاربردي ارايه شده است. نتايج حاصل از طراحي لرزه‌اي تركيبي سازه‌هاي خارج از محدوده بانك داده‌ي تعريف شده، در مقايسه با روش‌هاي نيرويي، نشان از دقت اين روش در تخمين نيازهاي لرزه‌اي قاب‌هاي مهاربندي واگرا دارد.