مرجعيت علمي قرآن كريم و تاثير آن در روش فلسفه اسلامي

از جمله معاني و تفسيرهاي مطرح براي مرجعيت علمي قرآن، اثرگذاري معنادار آن در يك حوزه دانشي است كه شامل عرصه برون‌علمي (نظير مبادي و روش آن علم) و نيز عرصه درون‌علمي (نظير مسائل و نظريات مطرح در آن علم) مي­شود. اين مقاله با روش توصيفي ـ تحليلي به بررسي اثرگذاري تعاليم قرآني و وحياني بر روش فلسفي مي­پردازد و ضمن تبيين شاخصه­هاي روش فلسفي، در صدد است تا نشان دهد كه هر چند روش فلسفي (يعني روش برهاني و يقيني) مورد تأييد قرآن است، اما يگانه راه كشف حقيقت نيست‌ از اين رو فلاسفه مسلمان با الهام از تعاليم قرآن كريم، به نقادي عقل و تعيين حد و حدود آن پرداخته و از اعتبار معرفت‌شناختي وحي و كشف و شهود در كنار آن سخن گفته­اند و عقل منطقي و روش ارسطويي را يگانه راه كشف حقيقت نمي­دانند.