طراحي الگوي توسعه ديپلماسي فرهنگي جمهوري اسلامي ايران با تاكيد بر نقش زبان و ادبيات فارسي

تبيين مساله: يكي از ابزارهاي مهم ديپلماسي فرهنگي زبان و ادبيات مي باشد. هدف از تحقيق حاضر طراحي الگوي توسعه ديپلماسي فرهنگي ج. ا. ايران در قبال كشورهاي فارسي زبان با تاكيد بر نقش زبان و ادبيات فارسي بود. روش تحقيق حاضر از نوع كيفي بود. جامعه آماري اين تحقيق شامل كليه صاحبنظران و كارشناسان در حوزه ديپلماسي فرهنگي و روابط بين الملل بود. روش نمونه گيري به صورت هدفمند بود كه در مجموع 16 مصاحبه انجام شد. براي تحليل داده ها از نظريه داده بنياد استفاده شد. يافته ها: در كدگذاري باز در مجموع 62 مولفه شناسايي شدند. در مرحله كدگذاري محوري، اين مولفه ها در قالب شرايط علي (عوامل فرهنگي-تاريخي، مولفه زبان و ادبيات فارسي، و عوامل سياسي)، عوامل زمينه اي (عوامل زيرساختي، مالي، قانوني، انگيزشي، و سياسي-فرهنگي-اجتماعي)، عوامل مداخله گر (عوامل بيروني و دروني)، راهكارها (22 راهكار)، و پيامدها (7 پيامد) قرار گرفتند. در مرحله كدگذاري نظري، مدل نظري تحقيق طراحي گرديد. نتيجه گيري: در صورت اجراي صحيح ديپلماسي فرهنگي، پيامدهايي مانند توسعه نفوذ فرهنگي و سياسي، توسعه روابط تجاري و اقتصادي، و همچنين كم اثر كردن و يا بي اثر كردن تحريم‌هاي بين المللي بر عليه ج. ا. ايران قابل انتظار است. بنابراين، اهتمام در توسعه ديپلماسي فرهنگي ج. ا.ايران در قبال كشورهاي فارسي زبان توصيه مي شود.