خودياري در سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران: مطالعه موردي گروه‌هاي مقاومت اسلامي در خاورميانه

مقاله‏ حاضر به بررسي و مطالعه‏ جايگاه نيروهاي مقاومت اسلامي در سياست ج.ا.ايران در خاورميانه مي‏پردازد. سئوال اصلي مقاله بدين قرار است: گروه‌هاي مقاومت اسلامي   چه نقشي در سياست خارجي ج. ا. ايران در منطقه‏ خاورميانه ايفا مي‏كنند؟ فرضيه‏اي كه مطرح مي‏شود اين است: استفاده از گروه‌هاي مقاومت اسلامي   توسط ج. ا. ايران را بايد در چارچوب اصل خودياري در نظر گرفت كه سياست خارجي ج. ا. ايران در قبال همسايگان خود و كشورهاي خاورميانه دنبال مي‏كند. نتايج تحقيق نشان مي‏دهد كه اولاً جمهوري اسلامي ايران، سياست خودياري را با توجه به اقتضائات ايدئولوژيك، ژئوپليتيك و امنيتي خود به كار مي‏گرد و ج. ا. ايران، در راستاي اهداف فراملي خود، حمايت از گروه‌هاي مقاومت اسلامي را در اولويت سياست منظقه‌اي خود قرار داده است. در پژوهش حاضر، روش تحقيق، روش كيفي از نوع توصيفي ـ تحليلي است و داده‏هاي مورد بحث از طريق منابع كتابخانه‏اي و به شكل فيش‏برداري جمع‏آوري شده‏اند.