بررسي و تحليل حقوق قوميت‌هاي ايران براساس حقوق اساسي ج.ا. ايران و اسناد بين‌الملل

پژوهش حاضر با هدف بررسي و تحليل حقوق قوميت هاي ايران براساس حقوق اساسي و اسناد بين الملل، اين سؤال را طرح مي كند: مزايا و معايب حقوق داخلي و بين الملل براي بهبود شرايط اقوام در جامعه متكثر ايراني كدام است؟ فرضيه اين است: ابتناء حقوق بين الملل بر آموزه هاي ليبرالي، بي توجهي به خير عامه در جوامع متكثر و غلبه نگرش اقليتي از اقوام از نقاط ضعف آن است و در قوانين داخلي، مصداقي نبودن حقوق اقوام و فقدان راهكارهاي عملي به عنوان موانع تحقق حقوق اقوام هستند. نتايج پژوهش بيانگر آن است كه  تلقي اقليت گونه از اقوام در نزد اسناد بين الملل، ابتناء بر آموزه هاي حقوق بشري ليبرالي و بي توجهي به خير عامه از جمله نقاط ضعف اسناد بين الملل در ارتباط با حقوق اقوام است. در ايران، اقوام به عنوان اقليت مطرح نشده اند و اين به معناي برابري آنان با ساير شهروندان است. پذيرش رسوم، آداب، فرهنگ و سنن اقوام نيز مزيتي براي اقوام در جامعه ايراني است. اما رفع برخي كاستي ها در حقوق داخلي با در نظر گرفتن آموزش چندفرهنگي از طريق تدريس به زبان مادري، و بهبود شرايط اقتصادي آنان از طريق ايجاد مراكز تجاري و اقتصادي و فراهم كردن شرايط مسالمت آميز براي پيوند هويت قومي با هويت ملي، قابل تحقق است. در پژوهش حاضر از روش توصيفي و تحليلي و چارچوب نظري پژوهش نيز رويكرد چندفرهنگي ويل كيمليكا است. ‎