مرزبندي فيبروز ميوكارد در تصاوير ام آرآي كسب‌شده با ماده حاجب بيماران كارديوميوپاتي هيپرتروفيك با يادگيري عميق

مقدمه: مرزبندي دقيق نواحي مبتلابه فيبروز ميوكارد در تصاوير ام‌آرآي كسب‌شده با ماده حاجب نقش بسيار مهمي در پايش بيماران كارديوميوپاتيك هيپرتروفيك و ارزيابي ريسك ابتلاي آن‌ها به عوارض ناشي از اين بيماري همچون مرگ ناگهاني دارد. به دليل صرف زمان بسيار و نياز به تخصص براي انجام اين عمل، خودكار كردن اين فرايند مي‌تواند نقش بسزايي در تسريع و افزايش كارايي آن بگذارد. هدف از مطالعه انجام‌شده، استفاده از يك مدل مبتني بر يادگيري عميق براي خودكار كردن فرايند مرزبندي فيبروز ميوكارد در تصاوير ام‌آرآي كسب‌شده با ماده حاجب بيماران در كارديوميوپاتيك هيپرتروفيك بود. روش ها: در اين پژوهش از پشت سر هم قرار گرفتن سه مدل مشابه برگرفته از شبكه‌ي يونت، به ترتيب براي تشخيص ناحيه هدف، رسم مرزهاي ميوكارد و مرزبندي دقيق نواحي مبتلابه فيبروز استفاده‌شده است. براي انجام اين پژوهش، از تصاوير ام‌آرآي كسب‌شده با ماده حاجب ۴۱ بيمار مبتلابه كارديوميوپاتي استفاده شد كه توسط دو متخصص با سابقه مرزبندي شده بودند. يافته ها: مدل استفاده‌شده توانست ضريب تشابه دايس و صحت به ترتيب 89/74 و 98/22 در مرزبندي فيبروز؛ و 88/42 و 94/66 در مرزبندي ماهيچه بطن چپ دست يابد و در مقايسه با روش‌هاي قبلي كارايي بالاتري ارائه دهد. نتيجه‌گيري: نتايج به‌دست‌آمده از اين مطالعه نشان دادند كه استفاده از روش‌هاي يادگيري عميق در روند رسم مرزهاي فيبروز ميوكارد، علاوه بر خودكارسازي اين فرايند، حذف نياز به تخصص و همچنين كاهش زمان، مي‌توانند كارايي اين عمل را نسبت به روش هاي ارائه‌شده پيشين افزايش دهند.